Laatste dag alweer, vanavond weer in het vliegtuig terug naar huis. Geen mogelijkheid dus meer om heel veel dingen te ondernemen. Na het ontbijt in ieder geval wel alvast alles inpakken, uitchecken moet toch altijd wel eind van de ochtend. Gelukkig was het geen probleem om de bagage op een vertrouwde plek achter te laten, zodat we er nog wel even op uit konden. Lekker nog even een wandelingetje in de omgeving. Waar we de tweede dag nog voor een tocht over paden gingen, bedachten we nu om gewoon een poosje langs het strand te gaan lopen. Eerst dus maar (over de weg) naar Gerakas en vanaf daar langs het water zo ver mogelijk doorlopen. Dat ging nog verrassend makkelijk, voor we het wisten liepen we al langs de ‘White Sandstone Mountains’. Op dag 2 zagen we deze nog van bovenaf, nu dus vanaf het strand. Weer wat verder kwamen we nog wat botten en karkassen tegen langs de vloedlijn, waarschijnlijk van geiten die gesneuveld waren. Verder mooie strandjes en ondiepe plassen die vol met onderwaterleven zaten. Een heerlijk ontspannen einde van de vakantie. Op tijd weer terug naar het appartement voor nog een maaltijd en daarna de transfer naar de luchthaven. Zonder gekke vertragingen en bijzonderheden waren we laat in de avond weer thuis. Een leuke vakantie, lekker er even tussenuit.

Het lijkt er op dat dag 6 van de reis niet heel spannend of extra interessant was, want er zijn geen foto’s van terug te vinden (en zelf valt ook niet echt met zekerheid te bedenken of er die dag nog iets is ondernomen). Geen verslag dus, maar aangezien het een heel prima vakantie was gaan we er zeker vanuit dat ook dag 6 fijn was. Mogelijk zijn we die dag naar Nikos Beach geweest, vanaf het appartement gezien aan de andere kant van het schiereiland. We zijn er zeker weten geweest, waarschijnlijk dus die dag. Volgende keer maar slimmer zijn en een paar foto’s maken.

Dag 7 is wel op de foto’s terug te vinden. Ook deze dag niet heel actief, gewoon lekker genieten van het mediterrane leven. Een paar uurtjes naar Gerakas, een stukje lopen en nog even relaxen op balkon en bij het zwembad. Verder geen spannende dingen, soms is helemaal niets helemaal prima.

Een eiland verkennen over land is de ene optie, maar het kan natuurlijk net zo goed vanaf een boot. Zo zie je het bijna letterlijk van de andere kant. Voor vandaag dus maar een boottocht geregeld. Uiteraard wel georganiseerd, het is erg omslachtig (en duur) om zelf een boot te regelen. Het betekende alleen wel dat er eerst een transfer over land was naar de haven waar het schip lag, namelijk in de stad Laganas. Deze stad ligt zo ongeveer naast het vliegveld, dus op zo’n drie kwartier rijden. Laganas is wat mij betreft geen aanrader als verblijfplaats tijdens een vakantie op Zakynthos. Veel kroegen en discotheken en de stranden volgepakt. Tel daarbij op dat deze stad vooral luidruchtige Engelsen trekt en je weet genoeg. Gelukkig zijn er dus ook heel veel andere, mooiere en relaxtere plekken op het eiland te vinden

Voor ons het goede nieuws dat we Laganas alleen hoefden aan te doen voor een vertrek en terugkomst van de boottocht, geen probleem dus. De boot was redelijk volgeboekt, maar er bleef nog steeds voldoende plek over voor iedereen om lekker een goed plekje te vinden (al dan niet in de zon, afhankelijk van de voorkeur). Toen iedereen aan boord was, konden we vertrekken. Het anker was nog nauwelijks gelicht of we kregen bij de boot al gezelschap van een dikkopschildpad, de ‘Caretta caretta’ waar ik het al eerder over had. Hij liet zich van alle kanten bewonderen en stak zelfs nog even het hoofd boven water. Een goed voorteken voor de dag, zou ik zo zeggen. Vanaf Laganas voeren we in zuidwestelijke richting. Hierbij kwamen we langs twee eilandjes. Het eerste is Cameo eiland, dat vanuit Laganas zelfs nog met een bruggetje te bereiken is. Het tweede eiland was een stuk groter en heet Marathonisi. Bijnaam van het eiland is schildpadeiland, omdat het (gezien vanaf de juiste hoek) de vorm heeft van een eiland. Het is een Natura 2000 beschermd eiland, vanwege het feit dat de dikkopschildpad hier vaak eieren komt leggen. Het eiland is te bezoeken, maar dat hebben wij niet gedaan.

Wij voeren door en passeerden een aantal kapen en baaien voordat we een aantal stops maakten in wat baaien. Bij de ene had je een soort boog in de formatie, bij een andere weer een grot. Bij iedere stop was er weer een mogelijkheid om te gaan zwemmen en/of snorkelen. Verder vooral lekker genieten van het mooie weer en de omgeving. Aan boord genoeg eten en drinken, alles inbegrepen in de tocht. Lekker een dagje luieren aan boord dus, met af en toe wat verkoeling in de zee. In de middag dezelfde route weer terug, waarna we weer een transfer terug kregen naar Vasilikos. Al met al een prima boottochtje.

Drie dagen op Zakynthos en nog steeds weinig meer van het eiland gezien dan de omgeving van Vasilikos, daar moet verandering in komen. Vooral de kust van het eiland is met een gehuurde auto zelf goed te verkennen. Dat verandert echter wel als je ook het bergachtige binnenland wil ontdekken. Ook zijn er een aantal leuke plekken waarvan al werd aangegeven dat ze niet met een gewone auto of bus bereikbaar zouden zijn. Om deze reden kozen we voor een georganiseerde jeeptour. Een volle dag over veelal onverharde en steile paden, we hadden er zin in. Al redelijk vroeg werden we opgepikt en nadat nog wat meer mensen waren opgehaald, konden we de toeristische kust verlaten en het binnenland in.

Een eerste stop was bij een wijnmakerij. Op een of andere manier maak ik dat bij veel van dit soort trips mee: de alcoholproeverij van de dag om een uur of 10 in de ochtend. Voordeel is dan vaak wel dat het er nog niet erg druk is. De wijn smaakte in ieder geval goed, ook op dit tijdstip in de ochtend. Na deze stop door naar het dorpje Koiliomenos (of is het nog Kiliomenos?), een gehucht met zo’n 400 inwoners. Het ligt redelijk centraal op het eiland en daarmee dus al best hoog. De grote blikvanger van Koiliomenos is de klokkentoren. Omdat de toren niet van een verflaag voorzien is ziet hij er extra charmant uit. De vele decoratieve elementen in het bovenste deel van de toren maken hem helemaal af. Opvallend dat het bovenste deel achthoekig is, terwijl de andere delen vierkant van vorm zijn. De bijbehorende kerk staat aan de overkant van de straat. Ook dit bouwwerk laat zijn natuurlijke steenkleur zien. Na een korte stop ging de route verder door het Vrachionas gebergte, met een stop op het 'dak van het eiland' (het hoogste punt van Zakynthos, circa 758 meter). Vanaf hier had je mede dankzij het mooie weer een prachtig uitzicht over het hele eiland en de blauwe zee er omheen. We konden zelfs Vasilikos zien en Gerakas Beach. Het hoeft waarschijnlijk geen verdere toelichting dat het uitzicht adembenemend was (gelukkig hebben we de foto’s nog).

Na een reisdag en een luierdag was het nu toch wel tijd voor een wat actievere dag. Na een ontbijtje in het zonnetje even een rugzakje inpakken met genoeg water en wat eten, goed insmeren, goede schoenen aan en dan op pad. Vooraf even gekeken of er in de omgeving aangegeven wandelroutes waren, maar dat bleek er niet echt te zijn. Dan dus maar op de bonnefooi, we zouden wel zien. Ook niet echt een groot risico om hierbij dan te verdwalen, want we zaten op een schiereiland. Je komt dus altijd wel uit bij water en je weet dat de hogere delen het midden van het schiereiland betreffen. Dat moest dus wel goed komen.

Het eerste deel van de tocht om te beginnen maar naar Gerakas Beach. Dicht daarbij zouden volgens de kaart de ‘White Sandstone Mountains’ moeten liggen. Vanaf net voor het strand liep wel een pad die kant op, dus binnen de kortste keren zagen we deze witte zandsteenformaties van bovenaf liggen. Een bijzonder natuurverschijnsel, je waant je voor even bijna op een andere planeet. Vanaf hier liepen we verder in noordelijke richting, waarbij we de kust probeerden te volgen. Het brede pad volgend ging dat best prima, maar toen we zijpaadjes begonnen te kiezen, werd het langzamerhand wel een puzzel. Vaak kwam je dan uit op privéterrein (even vaak al goed beschermd door honden), soms liepen paden gewoon dood of waren ze overgroeid met bosjes met genoeg stekels om ons tegen te houden. Uiteindelijk kwamen we altijd wel weer op een goed pad terecht en na een ochtend wandelen en zoeken kwamen we weer bovenaan op het schiereiland uit. Eenmaal daar bleek dat we ook nog gelijk vlak bij ons appartement waren.

Na een lunch bij een kleine eetgelegenheid hadden we nog een hele middag over om lekker te ontspannen. Gisteren viel de keuze op het strand, vandaag gingen we voor het prima zwembad. Genoeg gedaan voor vandaag, morgen weer een dag.

De eerste (volle) dag op een vakantielocatie betekent altijd het verkennen van de directe omgeving. Waar is de supermarkt? Waar zijn de eettentjes? Waar kun je lekker lopen? En waar is het strand? Maar binnen het appartementencomplex ook een kleine verkenning: welke voorzieningen zijn er en waar zijn deze te vinden? De verkenning begon al vroeg, want in het complex zou ergens een soort van eetzaal zijn waar je ook een ontbijtje kon krijgen. Die ruimte bleek niet moeilijk te vinden, want hij was vlak bij de receptie waar we gisteren uiteraard al langs waren gekomen. Na een ontbijtje in een het heerlijke ochtendzonnetje op zoek naar de supermarkt, even wat noodzakelijke dingen inslaan. Verder nog een rond wandelen door de omgeving, waarbij ook al gelijk wat restaurantjes werden gevonden waar we deze week zouden kunnen gaan eten. Tegen de lunch waren we weer terug bij het appartement, waar we gelijk wat meegebrachte broodjes konden nuttigen. Lekker op het eigen balkon in het heerlijke Griekse lentezonnetje, met het uitzicht op de prachtig blauwe zee.

In de middag zwemkleding aan (met wel wat gewone kleren er overheen) en hop, naar het strand. Wel een kwartiertje lopen, maar zeker de moeite waard. Wij zaten namelijk vlak bij Gerakas Beach, één van de meest bekende stranden van het eiland. Niet alleen vanwege de mooie locatie, maar ook vanwege de Lockerhead schildpadden (Caretta caretta). Voordat je bij het strand bent kom je al langs een kleine opvang voor deze dieren, maar het strand zelf is een belangrijke plek waar deze dieren hun eieren komen leggen. Ook nu was een deel van het strand afgezet, omdat onder het zand veel eieren verscholen liggen. Helemaal prima, er blijft genoeg strand over voor de toeristen. Op het strand een lekker plekje gezocht en met een boek genoten van een middag helemaal niets. Wel even goed smeren (en toch wel op zoek naar een parasol), want ook in mei is de Griekse zon al erg pittig. Aan het einde van de middag terug naar het appartement en in de avond lekker naar een typische Griekse taverne. Lekker oubollig, maar wel passend bij deze vakantie. Onder de klanken van de lokale muziek genoten we bij zonsondergang van de lokale gerechten en wijn. Nu al een fijne vakantie.

Het goede nieuws was dat we voordelige tickets konden vinden voor onze reis naar Zakynthos. Het nadeel? Dat is dan uiteraard dat de vliegtijden niet echt heel ideaal zijn. Heel veel andere opties (met een directe vlucht) waren er helaas niet, dus dan maar de wat mindere gunstige vliegtijden. In ons geval betekende het vliegen in de middag en dus landen in het begin van de avond. Dat betekende wel dat het ook qua tijd prima aan te reizen was met de trein. Zo rond het middaguur vertrokken we dus voor een korte wandeling naar het station, om vervolgens met een directe verbinding aan te komen onder de vertrekhal van Schiphol. Een vlucht binnen Europa, dus ook niet al te vroeg aanwezig en ook niet al te veel drukte. Het scheelde uiteraard ook dat we reisden buiten de vakantieperiodes.

Over de vlucht valt niet heel veel bijzonders te vermelden. Zakynthos valt in een uur of drie aan te vliegen, dus dat valt reuze mee. De luchthaven van Zakynthos ligt op het zuidoostelijke deel van het eiland, ten zuiden van de hoofdstad van het eiland (ook met de naam Zakynthos. Zelf hadden wij een appartement geregeld in het dorpje Vasilikos, op een schiereiland dat het meest zuidoostelijke puntje van het eiland vormt. Niet heel ver van de luchthaven, maar om er te komen moest je wel door Zakynthos-stad, dus het was nog wel een ritje van ongeveer een half uur. We hadden bedacht deze week zelf geen autootje te huren, dus we hadden een transfer geregeld. Helemaal prima, de chauffeur stond al netjes te wachten en we waren al snel op de plaats van bestemming. Precies op tijd om nog te genieten van de prachtige zonsondergang en daarna van een eerste Grieks diner. Het appartement lag op een hoog punt van het eiland, dus met uitzicht over het hele schiereiland. De temperaturen waren prima, een goed begin van deze week.