De laatste dag van de vakantie was prima gepland. Een klein beetje uitslapen (gisteravond alles al zo veel als mogelijk opgeruimd en ingepakt) en dan om 10 uur het huisje uit. Laat ontbijtje ergens in Coral Bay en vervolgens met de auto richting Latchi, het kustplaatsje dat een aantal dagen eerder ook was bezocht. Dit keer geen baden van Aphrodite of de Aphrodite's trail, maar een leuk boottochtje naar de Blue Lagoon. Tegen het einde van de middag terug in Latchi, daar nog wat eten, omkleden en dan in rechte lijn (voor zover mogelijk in de bergen van Cyprus) richting de luchthaven van Paphos (of was het nu Pafos, Πάφος of Páfos?). Even inchecken, nog wat rondhangen en daarna het vliegtuig in naar Nederland. Prima plan, dat is niet gebruikelijk voor een laatste dag.

Uiteraard zou het in de praktijk allemaal toch iets anders lopen dan bedacht. Het begon al in de ochtend. De wekker was nog niet gegaan of er werd aangebeld. Het bleek de 'buurman' te zijn van de villa naast de onze. Hij waarschuwde dat er die nacht bij hen was ingebroken. Zelfs sneakers zouden zijn gestolen en dat terwijl er zes volwassen personen en een aantal jonge kinderen in het huis verbleven. Niemand daar had er iets van meegekregen. Gelijk maar even een check gedaan, maar wij waren de dans ontsprongen. Veel mazzel voor ons dus, maar het geeft maar weer aan dat je extra alert moet zijn op mogelijke inbraken in vakantiehuisjes of hotelkamers. Gebruik de kluis indien aanwezig en neem in de avond in ieder geval alle echt waardevolle spullen (paspoort, portemonnee, mobiel, camera's enzovoorts) altijd mee naar de slaapkamer als je gaat slapen. Verder altijd alle deuren op slot. En verder blijft het een geval van dikke pech als een inbraak je overkomt.

Uiteindelijk lukt het probleemloos om voor 10 uur het huis volledig in orde achter te laten en met bagage in de auto richting een laat ontbijt te gaan. In het dorp zelf waren opties genoeg, door wegwerkzaamheden moest alleen nog een parkeerplaats worden gevonden. Een paar honderd meter lopen mag het probleem ook niet zijn, al was wel snel merkbaar dat het vandaag een flink stuk warmer zou worden dan de afgelopen dagen. Er zit vast weer een hete zomer aan te komen, blij dat het over de week gezien aangenaam weer is geweest. Na het ontbijt een autorit richting Latchi, dezelfde mooie tocht door de bergen van een minuut of veertig. De locatie was al bekend, dus zoeken naar een geschikte parkeerplaats was ook niet nodig. Gewoon dezelfde plek als eerder in de week, helemaal prima. Een stukje lopen richting de haven om daar eerst maar even de boottocht te gaan regelen. En daar ging het voor wat betreft de dagplanning echt mis. Het mocht dan wel stralend weer zijn, maar de golven waren toch minder prettig. De boten waren nu weg voor de ochtendtocht, maar daar waren er inmiddels dusdanig veel zeeziek dat de boottochten voor de middag waren gecanceld. Geen boottocht voor ons dus.

De laatste volle dag van deze reis, dus tijd om nog even een dagje rustig aan te doen. Helemaal niks is echter geen optie, dus het plan was om een paar uurtjes de kust rond Coral Bay te verkennen. Maar eerst even goed uitslapen, een keer niet de wekker zetten is ook wel eens prettig. En na het wakker worden op het gemak ontbijten? Ook helemaal niets mee. Tijdens het ontbijt een paar parkeerplaatsen uitgezocht dicht bij de kust en vlak bij een aantal plekken die de moeite waard zouden moeten zijn. Nog even goed insmeren met zonnebrand, spullen bij elkaar zoeken en daarna op pad.

De eerste parkeerplaats was op slechts enkele minuten rijden, bij het Laourou beach waar we eerder in de week ook al waren langsgelopen. Nu langs de badgasten in de richting van de rotsformaties die verder langs de baai liepen. Bovenop mooie uitzichten, een aantal grotten en verweerde rotsen langs de kust. Een leuk stuk lopen, al is het wel jammer dat de beleggingsprojecten in de vorm van vakantievilla's (en dan ook nog allemaal lelijk modern wit) inmiddels de prachtige kust benaderen. Hele vakantiewijken zijn neergeplempt en allemaal lijken ze in deze tijd van het jaar totaal verlaten. Bij bijna iedere stop herhaalde dit probleem zich weer. Hoe dan ook, de kustlijn blijft hier echt mooi. Onderweg nog een drankje bij een klein kraampje en op een gegeven moment weer terug richting auto. Af en toe nog even genieten van vlinders, vogels en hagedissen. De kust van Coral Bay is echt mooi.

Bij de tweede stop kwamen we uit bij het wrak van een flink vrachtschip (de Edro III). Geen idee hoe deze baai mag heten, maar hij is echt mooi. Geen strand, maar de mooiste ingesleten rotsformaties en dan ook nog het indrukwekkende wrak. De laatste stop was bij het gehucht Agios Georgios, iets ten noorden van Coral Bay. Blikvanger us een kerk die uitkijkt over zee. Verder staat er nog een eeuwenoude conifeer aan de rand van een grasland enkele honderden meters verderop. Helemaal kromgewaaid, maar nog steeds levend. Leuk om daar even heen te lopen. Verder ook hier weer een mooie kust, met ook hier een flink rotseiland in de zee.

Na het verkennen van de kust was het tijd om helemaal niets te doen. Het zwembad lonkte, dit keer ook even gezwommen. Het kan natuurlijk niet dat een eigen zwembad niet wordt gebruikt. Even doorbijten dus, maar we hebben het gedaan. Nu is het tijd om alvast in te pakken, want morgenochtend moet de villa worden verlaten. Wel nog de tijd om nog een boottripje te doen, voordat in de avond de vlucht richting huis wacht.

De kust op meerdere plaatsen gezien, de hoofdstad ook. Nu nog het binnenland en dat betekent ook gelijk de bergen in. Het Troödosgebergte wel te verstaan. Gisteren op de boulevard aan de haven van Paphos een tour met Landrover geboekt bij een of andere lokale gids. Ideaal om de grote touroperators te vermijden en niet in een rij van 10 jeeps achter elkaar door het gebied te rijden. Deze gids heeft maar 1 landrover, dus met maximaal 7 personen cross je door de bergen. Wel even afwachten met wat voor iemand je te maken hebt, maar hoort dat dan ook niet een beetje bij het avontuurlijke vakantie-idee? 

Helaas moest wel eerst door ons zelf naar Paphos worden gereisd, dat werden dus een extra ritje met de bus heen en terug. Na het oppikken bij het busstation nog even twee andere personen ophalen en vervolgens op pad. Onze gids Dimitris bleek nogal op zijn praatstoel te zitten en bleek dit ook nog eens de hele dag vol te houden. Ook reed hij als een volslagen idioot, maar dat lijkt echt in de aard van de Cyprioot te zitten. Vol mooie verwachtingen gingen we in ieder geval op pad.

Een eerste stop was nog onderweg richting het gebergte: de Asprokrammos-stuwdam. Daar vielen we met onze neus in de boter: een blushelikopter was druk bezig met oefeningen. Mooi om te zien hoe zo'n helikopter de waterbak onder zich vult en ergens anders weer leegt. Vanaf het stuwmeer berginwaarts, waar de wegen steeds bochtiger en steiler werden en het uitzicht steeds mooier. In de bergen ook steeds meer wijngaarden, dat maakt dorstig. Misschien nog wat vroeg op de dag, maar een proeverij van lokale wijnen hoort er toch wel bij in een Zuid-Europees land. De wijnen smaakten prima, maar voor ons toch net niet fantastisch genoeg om nog wat flessen in te slaan voor thuis.

Een van de hoogtepunten van de trip van vandaag was toch wel de stop bij de zogenaamde Venetiaanse brug (brug van Tezelefos). De Venetiaanse brug is een oude stenen brug in de buurt van het dorp Tzelefos. De brug werd gebouwd in de 16e eeuw tijdens de Venetiaanse periode en getuigt van de rijke geschiedenis van het eiland. Er jan nog over de brug worden gelopen, dus hij is echt van alle kanten te bewonderen. Op een maandag in het voorjaar schijnt echt mazzel te zijn, er is dan bijna geen toerist te bekennen. Ideaal dus om de brug in alle rust te bewonderen en mooie foto's te maken. De meeste touroperators bieden de trips op andere dagen aan, echt iets om op te letten.

Coral Bay is eigenlijk een uitbreiding van het toeristisch gebied rond de grote kustplaats Paphos. Behalve veel toerisme is er ook genoeg te zien in die stad, een dagje uit die kant op kon dan ook niet ontbreken. Bijkomend voordeel was dat er ook een prima busverbinding is tussen Coral Bay en Paphos, zelf met de auto de drukte in was dus niet nodig. Voor 2 euro een ticket is goed te doen, enige minpunt was wel dat vertrektijden niet per halte te vinden zijn. Dat is dus wel een gok, maar gelukkig rijdt de bus zo gemiddeld eens per kwartier. En wachten in een lekker zonnetje is zo erg nog niet.

Na even lekker uitslapen eind van de ochtend dus richting bushalte. Na een rit van ongeveer een half uur aangekomen bij de eindhalte in Paphos. Vanaf daar was het even zoeken, de stad blijkt veel groter dan gedacht. Hou dus wel rekening met stukken lopen. De echte binnenstad stond voor vandaag niet op het lijstje. Vooral winkels en kraampjes en die waren vandaag (zondag) toch niet open. De eerste plek waar we uitkwamen was Fabrika Hill. Deze heuvel is via een gigantische rondlopende voetgangersbrug te bereiken. Nergens op kaarten te vinden en ook bovenop geen bordjes met uitleg. Het lijkt allemaal nieuw aangelegd, met uitzondering uiteraard van de archeologische vindplaatsen boven op de heuvel. Niet heel spectaculair (vooral ook door het ontbreken van uitleg), maar de brug zelf en het uitzicht over de stad maken het dan wel weer leuk.

Na deze niet ingeplande stop was het de bedoeling het archeologisch park van Nea Paphos te bezoeken. Die bleek omheind en de ingang was bij de haven. Eerst dus maar gelijk de haven aandoen. Vooral een grote boulevard met veel restaurants en souvenirwinkels, de boten in de haven waren vooral veel grote jachten. Het gebied rond de gaven is dus vooral ingericht als toeristengebied. Prima, gelijk een mooie gelegenheid voor een hapje en een drankje. Gelijk ook een mooie trip voor morgen geregeld, maar daarover uiteraard morgen meer. Na de lunch naar de andere kant van de haven, waar de havenvesting ligt. Een soort minikasteel, dat ook kan worden bezocht. In de vesting zelf is niet heel veel te zien, maar het uitzicht van bovenaf op de haven aan de ene kant en de zee aan de andere kant is het entreegeld wel waard.

Een best belangrijke wens tijdens een vakantie is het (indien mogelijk) bezoeken van de hoofdstad van het betreffende land. Omdat Cyprus best compact is, bleek het nog best te doen vanuit Coral Bay. Vandaag werd een best bewolkte dag voorspeld, ideaal weer dus om Nicosia te bezoeken. Ruim twee uur enkele reis met de auto, dus bijtijds op. Al bij het opstaan veel bewolking en wind, dus voor de zekerheid een vest in de tas. En dat bleek wel verstandig, want in plaats van dat de temperatuur opliep gedurende de ochtend, liep deze af tot 16 graden bij aankomst in de hoofdstad. Aan de rand van de vestingswal was genoeg parkeerplek, dus linea recta het oude centrum in.

Eerst maar even thee met wat lekkers, daarna kon de wandeling beginnen. Deze begon over de Ledrastraat, de grote winkelstraat van het zuidelijk deel van de oude stad. Helaas waren veel winkels en ook horecagelegenheden nog dicht. Tel daarbij op dat het begon te regenen en de eerste indruk werd wat mistroostig. Aan het einde van de straat stuitten we op een grenspost. En hier is gelijk een uitleg op zijn plaats. De Republiek Cyprus is pas onafhankelijk geworden in 1960, daarvoor waren er vaak ongenode gasten. De laatste kolonisator was Engeland. Na de onafhankelijkheid viel in 1974 het Turkse leger Cyprus binnen. De Grieks-Cyprioten wonen nu in het zuidelijk deel van het eiland, in het noorden regeert de Turkse Republiek Noord-Cyprus (die overigens internationaal niet erkend wordt). Dwars over het eiland loopt een VN-bufferzone, met hier een daar een bewaakte grensovergang. Deze bufferzone loopt ook dwars door het oude centrum van Nicosia, met een grensovergang voor voetgangers aan het einde van de Ledrastraat. Vroeger was de situatie hooggespannen, maar inmiddels is het mogelijk om als toerist voor een paar uur de grens over te steken, uiteraard met een paspoortcontrole bij beide douanes. Tussen de douaneposten is de bufferzone van enkele tientallen meters. Hier staan nog gewoon haastig verlaten gebouwen, die dus ook al sinds 1974 niet zijn onderhouden. Echt een surrealistisch beeld. 

Eenmaal in het 'Turkse deel' (laat ik het zo maar even noemen, zonder een verder oordeel te vormen) viel gelijk op hoe anders de stad zich hier heeft ontwikkeld sinds 1974. Het voelde gelijk als een soort Turkse bazaar, met alle nepkleding en snuisterijen. Wel moet eerlijk worden gezegd dat het toeristische deel hier een stuk sfeervoller is dan in het zuidelijke deel van de stad. Dat komt waarschijnlijk ook omdat een deel niet al te lang geleden lijkt te zijn opgeknapt. Bezienswaardigheden zijn vooral de Selimiyemoskee, de Büyük Han en de Kumarcilar Han. De moskee is in de 13e-14e eeuw nog gebouwd als Sofiakathedraal. Tot de Ottomanen even langs kwamen in de 16e eeuw, er een minaret bij bouwden en het daarmee tot moskee maakten. Al met al geeft dat architectonisch een bijzonder gebouw. Helaas stond alles in de steigers, een bezoek was ook niet mogelijk. Wel was een tweede minaret te zien, het verhaal vertelt niet wanneer deze er bij is gekomen. 

De Büyük Han en Kumarcilar Han zijn oude karavanserais uit de 16e-17e eeuw. Uiteraard niet meer in oorspronkelijk gebruik, maar nu (na renovatie) vooral in gebruik door ateliers, winkeltjes en restaurants. Lekker genoten van de lunch, waarna de grens weer werd overgestoken naar het zuidelijk deel. In de ochtend nog niet veel van dit deel gezien, maar nu de zon doorbrak zag het er al een stuk leuker uit. Qua monumenten misschien iets minder uitgesproken, maar de Faneromenikerk, het aartsbisschoppelijk paleis en het Caraffabastion zijn zeker een blokje om waard. En verder kom je tijdens het rondstruinen de leukste plekjes en cafeetjes tegen. Verlaat dus ook de winkelstraten, er is genoeg te zien. Op weg naar de parkeerplaats viel nog op dat de randen van het bastion flink zijn opgeknapt. Er is bijvoorbeeld een stuk omgebouwd tot een modern park, leuk om te zien.

Aan het einde van de middag weer terug richting Coral Bay, een flinke rit voor de boeg. Uiteindelijk ging ook dat goed, al moet gezegd dat Cyprioten soms echt idioten op de weg zijn. Misschien daarover later nog meer.

Na een lekker rustige start van deze vakantie was het tijd om echt wat te gaan ontdekken van Cyprus. Met de huurauto dus maar op pad in noordelijke richting, eerste bestemming waren de baden van Aphrodite. Gelijk maar even wat geschiedenis ophalen: 'In de Griekse mythologie is Aphrodite de godin van de liefde en de vruchtbaarheid. De Romeinen noemden haar Venus. In de beeldende kunst wordt ze vaak vergezeld door haar hulpje Eros, wiens liefdespijlen onweerstaanbaar zijn. Aphrodite was de dochter van oppergod Zeus en Diones.' Weten we dat ook weer. Maar wat is dan de lnik tussen Cyprus en Aphrodite? Cyprus is het mythische geboorte-eiland van godin Aphrodite, waar Marcus en Paulus het evangelie verkondigden. En dat is dus de reden dat veel in Cyprus wordt gelinkt aan deze godin.

Vandaag dus de baden van Aphrodite. De mythe gaat dat zij hier regelmatig een bad nam. Uiteraard wordt de heilzame werking van het water ook nog geprezen. De baden liggen ten westen van het kleine havendorpje Latchi (om het simpel te houden ook gespeld als Lachi, Latsi en Lakki). Om er vanuit Coral Bay te komen een autorit van zo'n 40 minuten, waarbij bergachtig gebied dient te worden overgestoken. Steile wegen en veel bochten dus, maar zeker gewoon goed te doen. Bij de baden is een parkeerplaats en ook wat kiosken. Via een botanische tuin (die er zo in het voorjaar mooi bij lag) kom je bij de baden uit. Stel je er niet al te veel van voor, het is een klein poeltje die half in een grot ligt en waarin een heel klein watervalletje uitkomt. Wij hadden al veel teleurstellends gelezen over de baden, dus ons viel het nog mee. Zeker met het bijbehorende verhaal in het achterhoofd is het nog best leuk.

Wat de baden wel leuk maakt, is de prachtige omgeving. De baden liggen op het schiereiland Akamas, wat ook gelijk een Nationaal Park is. Een mooi natuurgebied, een groot deel nauwelijks per auto te bereiken. Vanaf de baden lopen er echter twee wandelroutes verder het schiereiland op. De Aphrodite trail leek gezien de baden de meest passende, dus de keuze was snel gemaakt. We waren niet optimaal gekleed en hadden ook geen water mee, dus het was vooral het idee het eerste stuk heuvel op te lopen en op wat uitzichtplekken te stoppen. Daar waren er genoeg van, hoe hoger hoe mooier. Ook het bos was mooi, alles stond in volle bloei en was nog groen in het blad. Veel vlinders, vogels en hagedisjes. De wandelroute is echt een aanrader, maar zorg wel dat je voorbereid bent. Vanaf de heuveltop (toch nog ruim 2 kilometer van de route gelopen) daalden wij weer dezelfde weg af terug richting parkeerplaats. De totale wandelroute zou 6,5 km zijn, dus dat kan in ruim 2 uur te doen zijn. Wij zelf waren dus na ruim een uur terug, dat is dus naar de heuveltop en terug.

Bijkomen kon prima in Latchi, dat was ongeveer tien minuten terugrijden. In dit toeristische havendorpje zijn prima visrestaurants te vinden. Even een verse vis eten op het terras langs de haven: helemaal fijn. Na de lunch nog even een rondje door de haven en daarna weer richting auto, op naar Coral Bay. Eenmaal terug nog even boodschappen doen en daarna lekker bij het zwembad nog even in het zonnetje een boek lezen. De lunch was al zwaar genoeg, dus in de avond zelf een lichte maaltijd gemaakt met een lekker Cypriotisch biertje erbij. Nu met de benen omhoog op de bank, morgen weer een mooie nieuwe dag.

In het voorjaar er lekker even tussenuit, heerlijk. Zo rond de Middellandse Zee worden de temperaturen dan weer perfect voor een actieve, maar ook zonnige vakantie. Bestemming dit keer Cyprus. Met wat tips binnen de familie uitgekomen op Coral Bay, direct ten noorden van de havenstad Paphos aan de westkust van het eiland. Geen hotel of appartement, maar een eigen villa met zwembad. Wel op loopafstand van het strand, een ideale plek dus.

Uiteraard zoals altijd eerst een reisdag richting de vakantiebestemming. Een directe vlucht van Schiphol naar Paphos, dus zowel in Nederland als op Cyprus zo weinig mogelijk rijtijd. Eind van de ochtend vanuit Waddinxveen op pad. De laatste dagen eigenlijk alleen oog voor het weerbericht van Cyprus (ziet er goed uit!), dus de donkere wolken die tijdens het autorijden onze kant op kwamen, waren een onaangename verrassing. De grote hoeveelheden regen en hagel waren nog minder om blij van te worden, niet ideaal om met dit weer op de snelweg te zitten. Later bleek dat het ergste nog kwam toen we (gelukkig) inmiddels de parkeergarage van P3 waren ingereden. Zwarte luchten en flinke klappen onweer. Als flits en donder minder dan 1 seconde achter elkaar volgen, is het heel dichtbij. Eenmaal buiten gekomen hagelde het wel wat minder, maar er moest nog wel worden 'gewaad' door een laagje 'slushpuppie' richting de bus. Bij de vertrekhal was het gelukkig maar een klein stukje via buiten naar de vertrekhal, vanaf nu dus geen last meer van het slechte weer.

Over de wachtperiode op Schiphol valt weinig bijzonders te vermelden, alles ging lekker voorspoedig. Lichte verbazing toen de gate in het 'niet-Europese' deel was. Nooit bij stilgestaan dat Cyprus wel bij de EU hoort, maar dus geen Schengen-land is. Hou dus rekening met paspoortcontrole en kom dus wel op tijd. Het boarden begon iets te laat (geen verrassing), vertrek was dus ook een half uur later. Opvallend veel senioren die de reis gingen maken, het is voor hen toch wat makkelijker om in deze tijd te reizen. De vlucht dus maar omgedoopt tot 'incontinentale vlucht'. Verder uiteraard het gebruikelijke karma met reizigers om me heen. Binnen 3 minuten na opstijgen de stoel voor me vol naar achter, een wat forse buurman die graag een half lichaam tegen me aan liet hangen en achter me een jong kind dat graag met het tafeltje zat te spelen en de voetjes graag tegen de rugleuning voor zich zette. Gelukkig aan de andere kant naast me de liefste van de hele wereld, dat maakt alles goed.

Na een verder prima vlucht werd Paphos bereikt. Na een snelle douanepassage en snel de baggage op de band, kon worden gezocht naar de persoon van de autoverhuur. Die liet nog even op zich wachten, maar gelukkig waren de telefoonnummers van elkaar bekend. Uiteindelijk kwam dus alles goed en konden we naar het kantoor van de verhuurder. Daar was alles snel geregeld, maar moesten we nog even bijkomen van iets waar we niet over hadden nagedacht: ze rijden daar links. En dus zit het stuur ook rechts en is verder alles (knipperlichten, versnellingspook enzovoorts) ook aan de andere kant van het stuur geplaatst. Dat was dus echt wennen, zeker toen de eerste rotonde linksom genomen moest worden. En dat allemaal in het donker. Uiteindelijk geen gekke fouten gemaakt, het ging best goed. Wel nog flink moeten zoeken naar de villa, de doorgestuurde link naar google bleek niet helemaal lekker te kloppen.

De villa zelf bleek gigantisch groot en helemaal perfect. Een fijne keuken en woonkamer, prima badkamers en een prachtig zwembad voor de deur. De perfecte plek voor de komende week dus. Nog even een meegebrachte boterham naar binnen werken en daarna naar bed. Morgen weer een dag.