Zo, we zijn weer thuis. Inmiddels weer een paar dagen, eerst maar eens lekker de tijd genomen om een beetje uit te rusten en te acclimatiseren. Maar zoals beloofd hierbij nu dan toch nog een verslag van de laatste dagen van de Madagaskar-reis. Het verhaal was opgehouden bij de aankomst bij het meer van Mantasoa. Er was een verblijf van twee nachten bij dit meer bedacht om nog even bij te komen van de rondreis. Even helemaal niets tot het moment dat het tijd was om richting het vliegveld te gaan en weer naar huis te vliegen. Het liep allemaal echter nog wel anders dan vooraf bedacht.
Allereerst het verblijf bij de lodge bij het meer. Een mooie locatie langs het meer met prima kamers. Ook de rest van het complex was voor Malagassische begrippen best luxe. Ideaal dus om heel weinig te doen. Ook de omgeving bracht rust, de dichtstbijzijnde plaats lag op 12 kilometer afstand. Niet iedereen had de rust om er van te kunnen genieten, wij hadden er weinig problemen mee. Een massage was snel geregeld en verder onder een parasol met een boek erbij, prima dus. Helaas was dit maar voor 1 dag, de volgende dag pakte heel anders uit. Het idee was om daar ook de dag erna nog lekker uit te slapen en verder tot in de middag te ontspannen. Een deel van onze groep had echter een (veel) vroegere vlucht, dus had de lokale organisatie bedacht dat gewoon met de rest moest worden meegereisd richting vliegveld. Daar zouden wij dan worden gedropt bij het hotel waar we de eerste twee nachten ook hadden verbleven. Op zich geen heel slecht idee, behalve dat de wekker hiervoor om 5 uur in de ochtend ging. Dat kan dan geen ontspannen dag meer worden, balen dus van deze wending.
De tocht met de bus richting vliegveld zou niet heel lang hoeven duren, maximaal 3 uur was wel het idee. Het zal geen verbazing wekken dat er ergens weer een kink in de kabel kwam. Onze bus bleek de weg (of liever: het hobbelpad) richting de lodge heen al niet goed te hebben overleefd, dus binnen de kortste keren stonden we stil. De vering kon het niet hebben, een noodreparatie was nodig. Ondertussen werd al wel vervangend vervoer op pad gestuurd, maar dat kon nog wel even duren. De chauffeur en gids dus weer met gereedschap onder de bus. Wielen moesten er af worden gehaald om bij de vering te kunnen, met spanbanden werd het een en ander provisorisch gerepareerd. Na weer iets van anderhalf uur konden we weer op pad, zij het stapvoets tot aan de asfaltweg. Daarna iets rapper richt Tana, al hield het qua snelheid nog niet over. Nerveuze gezichten dus bij de 'vroege vliegers', voor ons was de nood nog niet hoog. Al bijna in Tana kwam het vervangend vervoer tegemoet. Tijd om bagage over te laden was er niet, het was meer het overhevelen van mensen. Op deze manier was de bus minder zwaar beladen en kon deze weer met normale snelheid de rit vervolgen. Uiteindelijk iedereen toch op tijd op de luchthaven en wij naar het nabijgelegen hotel, al was het inmiddels al wel rond het middaguur.
Eenmaal in het hotel begon het lange wachten. Gelukkig was er wel een zwembad, dus dat werd nog lekker een paar keer plonzen en genieten van het zonnetje. Tussendoor ook nog even de tassen inpakken (met dit keer de grote vraag: waar hebben we onze sleutels opgeborgen?) en ook een lunch en diner werden nog genuttigd. Tussendoor het bericht van een vertraging van onze eerste vlucht en daardoor ook alvast het omboeken van onze tweede vlucht naar een latere optie. Nog langer wachten dus, al gaf het wel de gelegenheid om in de avond nog even een paar uurtjes te gaan liggen. Uiteindelijk laat op de avond een korte transfer naar de luchthaven. Een snelle incheck, douane en veiligheidscontrole, dat viel dus niet tegen. Nog even wachten en op de verwachte (vertraagde) tijd vertrok het vliegtuig richting Parijs. Na een voorspoedige nachtvlucht, waarbij het gelukkig lukte een aantal uren te slapen, werd de landing ingezet. Op Parijs helaas nog verdere vertraging in Parijs, de vlucht naar Nederland liet op zich wachten. Gelukkig was het nog maar een korte vlucht, daarna lekker snel naar huis. Het Madagaskar-avontuur was ten einde. Een leuke en mooie, maar ook vermoeiende trip. Nieuwe herinneringen zijn gemaakt.
Reactie plaatsen
Reacties