Het was al eerder op deze site aangekondigd, er lag nog een laatste trip in 2023 in het verschiet. Vandaag is het zo ver, een stedentrip naar Fès in Marokko. Van een gure storm naar een kalm zonnetje, van kerstmanie naar geen kerst, maar vooral een heerlijke trip naar een mooie omgeving. Ook de verdere omgeving van Fès zal worden verkend, maar daarover later meer.
Maar voor de pret eerst het reizen. Op een of andere manier is het vertrek altijd vroeg, waarschijnlijk heeft dat ook te maken met het feit dat toch ook wordt gezocht naar voordeliger tickets. Dit keer betekende het een vertrek van thuis om 5.30 uur. Met de auto ongeveer 2 uur onderweg, de vertrekluchthaven was Weeze (net over de grens tussen Nijmegen en Venlo). Deze luchthaven is niet bereikbaar met openbaar vervoer, maar parkeren kan altijd op korte loopafstand van de vertrekhal. De luchthaven is klein met weinig faciliteiten, maar het goede nieuws is dat alles lekker snel verloopt. Ondanks het reizen naar buiten Europa is 2 uur van tevoren aanwezig helemaal prima. Het boarden begon al 20 minuten eerder dan gepland, helaas bleek al snel dat dat buiten wachten voor het instappen betekende. En in een gure winterstorm bleek dat geen goed idee. Uiteindelijk wel op tijd vertrokken, ondanks het gedoe om de handbagage van iedereen weg te proppen. Voorstel aan de luchtvaartmaatschappijen: alleen tickets inclusief ruimbagage aanbieden, dat scheelt echt een hoop gedoe.
De vlucht was helemaal comfortabel en prima. Wat bij velen onbekend is, is dat het noorden van Marokko binnen 3 uur kan worden bereikt. Dat is dus sneller dan Turkije en zelfs een deel van Griekenland. Voor de vliegtijd hoef je het dus niet te laten! Ongeveer een half uur voor de landing vlogen we vanaf de Middelandse Zee Marokko binnen, met een mooi uitzicht over het Rifgebergte. De daling werd ingezet en na nog een aantal bochten zette de piloot het vliegtuig aan de grond. Totaal niet subtiel, de eerste aanraking met de landingsbaan ging met een flinke klap. Flink gegil in het vliegtuig, maar het ging uiteindelijk toch goed. Op de luchthaven van Fès was het allemaal prima geregeld. Korte rijen, de bagage snel op de band. Binnen korte tijd kon op zoek worden gegaan naar de vooraf geregelde chauffeur. Deze was helaas was laat, maar na wat geapp kwam alles goed.
De luchthaven ligt op nog geen 20 kilometer van de oude stad (Fès el-Bali), maar het kost toch al snel drie kwartier om er te komen. En dan was het ook nog eens rustig op de weg. Gelukkig wist de chauffeur prima hoe om te gaan met de idioten op de weg, de rand van de medina van Fès el-Bali werd veilig bereikt. De riad (een typisch groot marokkaans huis met veel houtwerk en tegels in de arabische stijl) dat ons verblijf zal zijn de komende dagen) ligt in deze medina. Omdat de medina autovrij is, moest vanaf hier met de bagage worden gewandeld richting de riad. Gelukkig stond de manager al te wachten om ons die kant op te gidsen. Door een poort, over een plein en vanaf daar door kleine steegjes. Omdat het vrijdag was, waren heel veel kramen en winkels dicht, dat scheelt een hoop drukte. Totdat uiteraard precies op dat moment het gebed in de moskeeën was afgelopen. Wat een hoop volk dat ineens door veel te smalle steegjes alle kanten uit zwermt. Dat werd dus proppen. Inmiddels al helemaal de weg kwijt, blij dat de manager een goede gids bleek en overal netjes wachtte. De steegjes werden nog smaller, maar uiteindelijk waren we ergens in een uithoek aangekomen bij de riad.
De riad bleek mooi karakteristiek, al is hier en daar een update wel gewenst. De ontvangst met thee op het dakterras was fijn. Heerlijk in het zonnetje met uitzicht over de medina en omgeving: heerlijk! Na de thee een eerste verkenning van de stad, maar niet voordat maps (en de juiste kaartlaag) was gedownload. Zonder hulpmiddelen is verdwalen hier een zekerheid! Het verkennen liep al snel uit op een wandeling op hoge snelheid achter iemand die de weg wel wilde wijzen. De leerlooierij was snel gevonden, maar er volgde ook een bezoek aan een winkel met leren producten, een kruidenwinkel (van zijn zus), een tapijtweverij en ga zo maar door. Het idee van lekker rondkuieren werd uiteindelijk een soort uitputtingsslag. Voordeel was wel dat we heel snel een goede eerste indruk hadden van dit deel van Fès. Nadat we de beste man eindelijk hadden afgewimpeld (waarschijnlijk had hij genoeg commissie bij elkaar gesprokkeld), was het tijd om nog even wat boodschappen te doen.
Nadat de boodschappen waren afgegooid in de riad, kon de zoektocht naar een restaurant beginnen. Dat bleek nog niet heel makkelijk, op vrijdag is veel dicht. Na wat omzwervingen was het uiteindelijk gelukt om een leuk restaurant met dakterras te vinden. Bij een ondergaande zon lekker genoten van de eerste marokkaanse maaltijd. De zoektocht om de weg terug naar de riad te vinden was nog een lastige, gps blijkt in smalle steegjes niet altijd even lekker te werken. Uiteindelijk was het toch gelukt. Fijn om terug te zijn, de avonden hier zijn nog best fris. Lekker bij de kachel de foto's uitlezen en een verslag schrijven. Daarna snel onder de warme dekens, het was een lange dag.
Reactie plaatsen
Reacties