De tijd vliegt tijdens deze zesdaagse trip naar Marokko, het is inmiddels al weer dag vier. De laatste dag ook waarop een vol dagprogramma is bedacht, vanaf morgen gaat het gas er nog even af. Nog even een beetje ontspannen voordat de terugreis wordt ingezet en Nederland weer wacht. Maar eerst dus nog echt op pad. Vandaag een drieluik aan bestemmingen: Volubilis, Moulay Idriss en Meknès.
Na gisteren met een groep de rit naar Chefchaouen en terug te hebben gemaakt, was vandaag de keuze gevallen op wat meer vrijheid en luxe. Een privéchauffeur reed ons naar de drie bestemmingen. Geen verschillende wensen in een bus en een eigen keuze in waar en hoe lang wordt gestopt, eigenlijk is een privéchauffeur de meerkosten altijd wel waard. Het eerste deel van de rit was gelijk aan die van gisteren. Er was dus ook weer een stop bij het uitzichtpunt over de vallei met dat prachtige meer. Vanwege het wat latere vertrek vanmorgen, was de stop ook op een moment dat de zon wat hoger stond. Het hele dal lag dus wat meer in de zon, het plaatje dus ook weer wat mooier. Gisteren waren de ruiten van het busje flink beslagen, daar had de auto vandaag geen last van. Van het landschap onderweg was dus ook meer te zien. Veel landbouwgronden, die er nu allemaal omgeploegd bij lagen. Ook in Marokko is het nu echt winter. Dit heuvelachtige landschap moet in het voorjaar, als de gewassen opkomen, dus wel erg mooi zijn.
De eerste stop van de dag was in Volubilis, de grootste Romeinse ruïnestad van Marokko. De belangrijkste bezienswaardigheden dateren uit de tweede en derde eeuw na Christus. De stad ligt bovenop een heuvel, waardoor vooral de gebouwen en bogen die bewaard zijn gebleven al van ver te zien zijn. De aanrijroute was vanaf een andere heuvel, het uitzicht was als een cadeautje. Voor een wandeling door de ruïnestad kan makkelijk een uur worden uitgetrokken en de echt geïnteresseerden kunnen met een gids nog wel wat langer rondstruinen. Bij de belangrijkste gebouwruïnes stonden borden met basisinformatie. Een aangegeven wandelroute maakte het complex helemaal makkelijk toegankelijk. Volubilis is echt een aanrader, zeker voor degenen die in de buurt van Meknes komen.
Ongeveer drie kilometer van Volubilis ligt gebouwd op twee heuvels de stad Moulay Idriss. Vooraf geen flauw idee wat van deze stad te verwachten en dat was misschien niet handig. Bij de entree van de (oude) stad is een groot plein. Vanaf het plein is er een poort de oude stad in. Daar aangekomen kijk je recht het binnenplein van een moskee in. De moskee is echter voor niet-moslims niet te bezoeken, er is een balk op borsthoogte opgehangen waar alleen moslims voorbij mogen. De buitenkant van de moskee ligt ingeklemd tussen de bebouwing, dus daar valt niets te zien. Verder is ook compleet niet duidelijk wat er nog meer te zien valt in Moulay Idriss. Dat blijkt dus vooral het uitzicht vanaf de ene heuvel op de andere te zijn, maar daarvoor moet je wel naar boven. Zonder gids zijn de panoramaplekken nooit te vinden. Je hebt dus een zelfbenoemde gids nodig om er te komen, wat dus weer het nodige gedoe oplevert over hoeveel te betalen. Uiteindelijk toch maar gedaan, al was de klim toch pittiger dan verwacht. Tijdens de klim door steegjes en straatjes valt het vuil en de stank wel op. Hoe anders dan Fès en Chefchaouen. Het uitzicht is echt wel mooi, dat was de moeite wel waard. Moulay Idriss is verder niet echt aan te bevelen. Leuk als je er toch langskomt en het liefst alleen als je zelf een gids bij hebt.
Ook de stad Meknès is een van de koningssteden. Deze stad op een hoogte van circa 550 m in een hoogvlakte van het Midden-Atlasgebergte stond als laatste op het lijstje om vandaag te bezoeken. Vanuit de heuvels werd afgedaald richting de stad, ook hier dus (net als bij Volubilis) weer een mooi uitzicht voordat de stad werd bezocht. Na een stukje omrijden om de medina en langs het koninklijk paleis werden we afgezet vlakbij het mausoleum van Moulay Ismaïl, een vroegere sultan. Na eerst een lunch liepen we richting medina. Het slechte nieuws: heel historisch Meknès is een bouwput, alles staat achter hekken en steigers. De stallen van Moulay Ismaïl, de oude gevangenis, de mooiste stadspoorten, veel stadsmuren, het grote plein voor de medina: jammer, maar helaas. Echt zonde, Meknès lijkt wel een mooie stad te kunnen zijn. De komende jaren zal het toch allemaal minder zijn, het lijkt er niet op dat alles snel af is. Gelukkig kon de medina wel worden bezocht, alleen bleken dat op dit moment vooral veel winkels en minder ambachtslieden of voedselkraampjes. En daarnaast heb je dat na een aantal medina's eerder deze reis al wel gezien. Wat wel in volle glorie te zien was, was het mausoleum. Ter ere van de sultan is een prachtig gebouw neergezet, met daarin de graftombe. Zeker indrukwekkend om te bezoeken. Door alle verbouwingen waren we snel door Meknès heen, tijd om maar iets vroeger dan gepland terug richting Fès te gaan.
Reactie plaatsen
Reacties