De kust op meerdere plaatsen gezien, de hoofdstad ook. Nu nog het binnenland en dat betekent ook gelijk de bergen in. Het Troodos-gebergte wel te verstaan. Gisteren op de boulevard aan de haven van Paphos een tour met Landrover geboekt bij een of andere lokale gids. Ideaal om de grote touroperators te vermijden en niet in een rij van 10 jeeps achter elkaar door het gebied te rijden. Deze gids heeft maar 1 landrover, dus met maximaal 7 personen cross je door de bergen. Wel even afwachten met wat voor iemand je te maken hebt, maar hoort dat dan ook niet een beetje bij het avontuurlijke vakantie-idee?
Helaas moest wel eerst door ons zelf naar Paphos worden gereisd, dat werden dus een extra ritje met de bus heen en terug. Na het oppikken bij het busstation nog even twee andere personen ophalen en vervolgens op pad. Onze gids Dimitris bleek nogal op zijn praatstoel te zitten en bleek dit ook nog eens de hele dag vol te houden. Ook reed hij als een volslagen idioot, maar dat lijkt echt in de aard van de Cyprioot te zitten. Vol mooie verwachtingen gingen we in ieder geval op pad.
Een eerste stop was nog onderweg richting het gebergte: de Asprokrammos-stuwdam. Daar vielen we met onze neus in de boter: een blushelikopter was druk bezig met oefeningen. Mooi om te zien hoe zo'n helikopter de waterbak onder zich vult en ergens anders weer leegt. Vanaf het stuwmeer berginwaarts, waar de wegen steeds bochtiger en steiler werden en het uitzicht steeds mooier. In de bergen ook steeds meer wijngaarden, dat maakt dorstig. Misschien nog wat vroeg op de dag, maar een proeverij van lokale wijnen hoort er toch wel bij in een Zuid-Europees land. De wijnen smaakten prima, maar voor ons toch net niet fantastisch genoeg om nog wat flessen in te slaan voor thuis.
Een van de hoogtepunten van de trip van vandaag was toch wel de stop bij de zogenaamde Venetiaanse brug (brug van Tezelefos). De Venetiaanse brug is een oude stenen brug in de buurt van het dorp Tzelefos. De brug werd gebouwd in de 16e eeuw tijdens de Venetiaanse periode en getuigt van de rijke geschiedenis van het eiland. Er jan nog over de brug worden gelopen, dus hij is echt van alle kanten te bewonderen. Op een maandag in het voorjaar schijnt echt mazzel te zijn, er is dan bijna geen toerist te bekennen. Ideaal dus om de brug in alle rust te bewonderen en mooie foto's te maken. De meeste touroperators bieden de trips op andere dagen aan, echt iets om op te letten.
De Milomeris-waterval is een van de mooiste watervallen van Cyprus en kon dus ook niet ontbreken. De waterval ligt in een weelderig groene vallei en wordt omgeven door hoge bomen en kleurrijke wilde bloemen. Voor degenen die al veel watervallen hebben gezien: het is niet de meest memorabele waterval, maar het past mooi bij een dag rondrijden door de bergen. Na de stop bij de waterval begon het off-road avontuur in de richting van het Trooditissa-klooster. Dit klooster is gelegen op de zuidelijke hellingen van het Troodos-gebergte. Het is een orthodox klooster gewijd aan de Maagd Maria. Het werd gesticht in 990, maar het huidige gebouw dateert uit 1731. Het is gebouwd op een hoogte van 1.300 m en het dichtstbijzijnde dorp is Platres. Naast dit klooster ligt ergens in het gebergte nog het Kykkosklooster. Deze zat helaas niet in het programma van deze trip, maar is naar zeggen ook echt de moeite waard.
Na het klooster werd het tijd voor een lunch in het babij gelegen dorp Platres. Na de maaltijd gelijk door naar het dorp Omodos. Het dorp Omodos ligt op een hoogte van 810 meter boven de zeespiegel, dus zelfs in hartje zomer is het hier koel. De trots en versiering van Omodos is het klooster van het Heilige Levengevende Kruis. Dit is een van de oudste dorpen van Cyprus, van grote culturele en historische betekenis en heeft daarom de UNESCO-status gekregen. Voor het klooster een plein met de nodige winkeltjes en terrassen en ook in de snalle steegjes is genoeg te vinden. Het gaat dan veelal om handgemaakte producten, maar ook de verkoop van wijnen uit het gebergte. Een leuke stop, vergeet Omodos niet als je de bergen van Cyprus in gaat.
Tijd om de laatste 800 hoogtemeters af te dalen richting de zee en van daar weer richting Paphos te gaan. Maar niet zonder onderweg nog te stoppen bij Aphrodite's rock, een gigantische rots aan de rand van het strand in de zee. Het zou de geboorteplek van Aphrodite zijn, al was de gids van mening dat dat gewoon de baden van Aphrodite zouden zijn. In ieder geval hangt er een mooi verhaal rond de rots en is het een stop waard. Na deze laatste bezienswaardigheid kwam de trip tot een einde. Het was een bezoek in vogelvlucht, een overnachting ergens in de bergen om het gebied in twee dagen te kunnen ontdekken valt eigenlijk wel aan te raden. In de zomer is het in de hoogte ook koeler, reden te meer om die kant op te gaan. Wij waren zelf overigens blij om daar zelf niet te hoeven rijden, behalve de lastige wegen is het ook fijn om van de omgeving te kunnen genieten. Laat het rijden dus maar over aan een ervaren chauffeur met een geschikte 4x4.
Reactie plaatsen
Reacties