Vandaag was er dan wel de tijd om het Kibale National Park nader te ontdekken. Met om te beginnen een ochtendwandeling in de directe omgeving van de lodge. Onder begeleiding van een gids gingen we een paar uurtjes op pad. We hadden nog maar nauwelijks het terrein van de lodge verlaten of we kwamen al op het pad van een grote groep zwart-witte franjeapen. Vol in het zicht, want ze zaten in een gigantische boom met maar heel weinig blad, die dan ook nog eens vlak langs de weg stond. Een beter zicht kun je niet krijgen. Tientallen apen zaten ons al snel aan te staren (en wij hun), maar verder deerde onze aanwezigheid ze eigenlijk weinig. Voor de mooie foto’s was het ook nog eens ideaal dat er nog een mooie maan aan de hemel stond, voor ons gezien ook nog eens achter de boom. Een prima begin van deze wandeltocht dus, dit mooie moment hadden we alvast binnen.
Daar waar wij een pittige wandeling door het woud hadden verwacht, verliep het eigenlijk opvallen makkelijk. Overal waren prima paden aangelegd en in de nattere gebieden waren er zelfs vlonderpaden aanwezig. Geen natte voeten dus, gewoon een gemakkelijke wandeling. Dat gaf ook meer mogelijkheden om wat meer te focussen op de omgeving. Er werden veel vogels gespot, waarbij vooral een hemelblauwe ijsvogel de show stal. Ook kwamen we nog een aantal andere apen tegen, die ons net zo aandachtig aankeken als eerder de zwart-witte franjeapen. Ook nog vermeldenswaardig waren een aantal uitzichttorens die langs de route waren neergezet bij de open, moerassige delen van het bos. Hier had je uitzicht over de wijde omgeving.
Na de wandeling was het tijd om te verkassen naar een volgende locatie net buiten de nabijgelegen plaats Fort Portal. Deze locatie was niet ver rijden, geen idee eigenlijk meer waarom een andere overnachtingsplek nodig was. Onderweg naar deze plek een lunch middenin Fort Portal, op een terras langs een druk kruispunt. Of het eten er goed was weet ik niet meer, maar het tumult wat op een gegeven moment ontstond staat me nog zeer helder voor de geest. Er ontstond op het kruispunt namelijk een discussie tussen een agent en een motorrijder. Op het moment dat de motorrijder er vandoor ging, schroomde de agent niet om zijn geweer te pakken en een waarschuwingsschot te lossen. Kogels die omhoog worden geschoten, komen echter ook weer naar beneden en zijn dus zeker wel gevaarlijk. Daarnaast was er gelijk sprake van allemaal mensen die toe kwamen snellen, voor ons het teken om er toch maar even snel vandoor te gaan. Als toerist moet je niet in zulk tumult terechtkomen. Snel dus in het busje en er vandoor, voor het afrekenen van de lunch zouden we later wel terugkomen (uiteindelijk hebben we dat via de chauffeur geregeld).
In de middag gingen we, ondanks dat we dus waren verkast qua slaaplocatie, toch nog terug naar Kibale NP. Wel een ander deel, want we gingen op zoek naar chimpansees. Deze zoektocht moet wel georganiseerd, je hebt ook een permit nodig. Voordeel is dan wel dat je op pad gaat met gidsen, waarbij vaak ook vooraf een gids op pad gaat om alvast de groep chimpansees te lokaliseren. Het duurde dus ook niet lang voordat we de chimpansees in beeld hadden. Wel erg hoog in de bomen (zeker 20 meter hoog), maar nog steeds indrukwekkend. Op het moment dat je zo’n groep hebt gevonden, kun je ook wel een poosje blijven. De chimpansees zijn de dagelijkse aanwezigheid van gidsen en toeristen wel gewend. Ze laten het alleen niet na om de toeristen te pesten, want er komt bij zo’n bezoek van alles naar beneden. Half opgegeten vruchten worden achteloos naar beneden gegooid en ook urine en poep komt je kant op. Hoor je geritsel in de takken bovenin de bomen, dan heb je gelukkig nog een paar tellen om te schuilen. Na een klein uurtje werd de groep chimpansees onrustig en gingen ze er vandoor. Dit was ook het teken dat deze ‘chimp-trek’ er voor ons op zat. Een dag met verschillende apensoorten en ook allerlei vogels, dat stemde iedereen wel erg blij. Benieuwd wat morgen weer brengt in dit mooie land.
Reactie plaatsen
Reacties