Snelheid, spanning en sensatie. Vandaag een lekker avontuurlijke dag met een lange sneeuwscootertocht. Het eerder geleende warme pak en de snowboots kwamen goed van pas, de outfit werd aangevuld met een goede helm. Daarna een uitgebreide instructie, want het sneeuwscooteren brengt wel de nodige risico's met zich mee en het is dus belangrijk goed te weten hoe te handelen. We hadden samen met zijn tweeën een sneeuwscooter, waardoor we om de beurt chauffeur en passagier waren. Ideaal om soms ook even van de omgeving te kunnen genieten.
De tocht begon vanuit het dorp, waar brede paden waren aangelegd speciaal voor sneeuwscooters. Er hoefden dus bijna nooit auto's op de openbare weg lastig te worden gevallen. De gebaande scooterwegen waren ook ideaal om gewend te raken aan de sneeuwscooters, zonder in een berm of tegen een boom te belanden. Dat een sneeuwscooter besturen nog best lastig is, bleek niet veel later. Het dorp lag achter ons en we reden (of gleden?) rond in heuvelachtige bossen. De sneeuwscooterpaden waren nu best smal, met aan beide zijden alleen maar mulle sneeuw waar een sneeuwscooter heel makkelijk in wegzakt. En met een groep onervaren toeristen gebeurde dit dan ook om de haverklap. Blij dat die scooters wel een stootje kunnen hebben, want wonderbaarlijk genoeg was er eigenlijk geen enkele keer schade. En nog beter: niemand raakte gewond.
Is een sneeuwscootertocht met al die stuurfouten en ongelukjes dan een vervelende activiteit? Absoluut niet! Hoe gaaf is het om door een prachtig besneeuwd bos te crossen, heuvelop en heuvel af... Voor mij geen winteravontuur zonder sneeuwscooter. En zeker een lange tocht (in dit geval een halve dag) maakt het een prachtig avontuur, ook dit keer weer.
Reactie plaatsen
Reacties