Samos is het eiland van Pythagóras. Hij was een van de presocratische filosofen, maar is bij velen toch meer bekend als wiskundige (en dan vooral van de stelling van Pythagoras). Hij werd rond 570 v.Chr. (569) geboren op het eiland Samos, dat toentertijd op het hoogtepunt was van zijn welvaart. Al tijdens zijn jeugd reisde hij met zijn vader veel naar het buitenland en ook als volwassene was hij niet of nauwelijks op Samos te vinden. Toen Pythagóras op 56 jarige terugkwam op Samos, zag hij hoe Polýkrátus het eiland bestuurde. Polýkrátus was vooral bezig met roem voor zichzelf en niet met het wel en wee van de bevolking. Hij bezat een grote vloot waarmee hij zeeroverij pleegde. Pythagóras uitte kritiek op hem en moest vluchten. Volgens de verhalen trok hij zich terug in grotten van het Kérkis-gebergte, in de grot van Sarantaskaliótissa (de grot van veertig treden). Tegenwoordig wordt deze grot vanwege het vermeende verblijf van Pythagóras 'de grot van Pythagóras' genoemd en is het een trekpleister voor toeristen.
De grot ligt ongeveer 3,5 kilometer heuvelopwaarts vanuit de westkant van Votsalakia en laat dat nu net onze verblijfplaats deze vakantie zijn. Lekker dichtbij dus. Er loopt een weg naar de grot, maar deze is smal, steil en voor een deel niet verhard. Niet aan te raden dus met een 'normale' huurauto. Vanuit Leonas Votsalakia ook geen probleem, het plan was toch al om nog een mooie wandeling in de omgeving te maken. De weg naar de grot loopt langs de huisjes, het was dus direct het pad (de weg) heuvelopwaarts volgen. Het is alleen wel van belang om de wandeling in de ochtend te maken, zodat de hitte in de middag kan worden vermeden. De heenweg was erg pittig, het gaat best steil omhoog. De grot ligt op 350 m hoogte, de uitzichten op de omgeving worden daarmee ook steeds mooier. Wel een waarschuwing dat er weinig schaduw te vinden is onderweg, neem dus genoeg water mee, vergeet de zonnebrand niet en doe een petje op. Na een warme, maar pittige wandeling stonden we aan het einde van de weg. Hier was een parkeerplaats met taverne, hier kon iedereen even in de schaduw bijkomen.
De grot ligt echter nog een stuk hoger, er moest nog een flinke trap worden overwonnen. Maar liefst 318 treden en dus niet de in de originele naamgeving benoemde veertig treden. Dat zijn namelijk slechts de laatste veertig treden, die ook nog eens hoger en smaller zijn dan alle eerdere treden. Rustig aan dus maar omhoog, op het gemak bereikten we de grot. Naast de ingang van de grot is een kleine Faneromeni-kapel gebouwd. De grot zelf kan ook worden bezocht. Heerlijk koel vergeleken met de buitenlucht en nog verrassend groot. De grot schijnt ongeveer 100 meter diep te zijn, maar zover zijn we niet gekomen. De grot zelf is ook niet het meest spectaculair, het gaat meer om het verhaal er achter en ook de prachtige omgeving. Na het korte bezoek de afdaling terug naar de parkeerplaats. Wel goed opletten, de treden zijn smal en niet overal recht. Gelukkig is op veel plaatsen een reling aangebracht. Eenmaal beneden lekker een verkoelend drankje, voordat de wandeling terug naar Votsalakia werd ingezet. Heuvelaf was het allemaal een stuk makkelijker, dus ruim binnen het uur waren we alweer terug bij de villa.
In de middag en avond verder niets op het programma. Voor de lunch lekker naar beneden naar het dorpje zelf. Na het eten nog even boodschappen gehaald. Terug in de villa lekker luieren langs het zwembad en af en toe een verfrissende duik. Vakanties als deze zijn ideaal voor een combi van activiteiten en soms ook lekker even helemaal niets. In de avond zelf nog een lichte maaltijd gemaakt, verder hoefde er helemaal niets meer. Een heerlijk vakantiegevoel!
Reactie plaatsen
Reacties