Zoals gezegd zijn er maar vier nationale parken in Noord-Macedonië. Het Nationaal park Galičica is een van de vier. De afgelopen dagen waren we vanuit het hotel al een paar keer de rand van dit park ingewandeld en lag ook het door ons bezochte Sint Naum net binnen de grenzen van het park, vandaag was het tijd om met een terreinwagen wat dieper Galičica in te gaan. Eerst wat meer informatie over het park. Het beslaat een gebied van 22.700 ha in het zuidwesten van het land in het Galičicagebergte en reikt van de oever van het Meer van Ohrid tot die van het Prespameer, die ondergronds in verbinding met elkaar staan. Het Prespameer ligt in drie landen: Albanië, Griekenland en uiteraard Noord-Macedonië. In het park liggen achttien kleine dorpjes (waar Gorno Konjsko er een van is), maar er zijn ook gebieden die volledig zijn afgesloten voor de mens. Er leeft flink wat wild: beren, wolven en de balkanlynx zijn de grootste roofdieren, maar er komen ook veel roofvogels voor. Zo kun je steenarenden en vale gieren spotten.
Net als bij onze trip door het nationale park Mavrovo was het ook nu weer een trip met een gering aantal mensen, dit keer pasten we allemaal in slechts een terreinwagen. Vanuit het hotel schoten we direct de berg op, Gorno Konjsko was vandaag voor ons de ingang naar Galičica. De eerste kilometers reden we dus nog wat door de bewoonde wereld, maar al snel werd het groener en groener. Asfaltwegen gingen over in halfverharde paden, die vervolgens weer over gingen in onverharde karrensporen. Goed vasthouden dus terwijl de chauffeur dwars door het gebied reed. Soms over open vlaktes, soms weer dwars door bossen. Onderweg genoeg stops, vooral op de mooiste uitzichtpunten. Uiteindelijk kwam ook het Prespameer in zicht. Vanaf een hoge top keken we uit over de drie landen, indrukwekkend. Zo veel pracht in de 'achtertuin' van Ohrid. Het was een perfecte laatste trip voordat we weer richting Nederland zouden gaan.
Reactie plaatsen
Reacties