De omgeving rond Uyuni is verkend, tijd om te verkassen naar een andere plek. De volgende stop is er een in de grootste stad van het land: La Paz. Aangegeven als de hoogstgelegen hoofdstad van de wereld, maar dat is toch niet helemaal waar. In La Paz zetelt wel de regering en ook het presidentieel paleis is hier te vinden, maar Sucre is toch echt de officiële hoofdstad. Hoe dan ook, vandaag een halve reisdag naar La Paz en een eerste kennismaking met deze stad.
De luchthaven van Uyuni ligt op slechts tien minuten rijden van het hotel en het is echt een heel klein vliegveld, dus een uur en een kwartier voor vertrek vliegtuig stond de transfer vanaf het hotel klaar. Slechts één hal en twee balies, overzichtelijker dan dat wordt het niet. Helaas toch een vertraagde vlucht, uiteindelijk een uurtje later stegen we op om koers te zetten richting La Paz. Of eigenlijk El Alto, de stad die aan La Paz zit vastgegroeid. Officieel een aparte stad, maar velen rekenen het tot één geheel. Direct na het opstijgen nog een prachtig cadeau: het vliegtuig vloog prachtig langs de zoutvlaktes van Uyuni, dus nog een laatste blik over deze prachtige vlakte. Veel stijgen was niet nodig, want drie kwartier later stond het vliegtuig al weer aan de grond. Een bijzondere landing, want de luchthaven ligt midden in El Alto. Met op misschien 150 meter afstand aan beide kanten tot aan de gebouwen voel je echt dat je in een stad landt.
Tijdens de transfer van de luchthaven naar La Paz bleek wel de chaos van de stad. Nog geen 10 meter vanaf de uitgang van het terrein van de luchthaven vol in de file. Over de eerste 500 meter deden we ongeveer een half uur. Pas op het moment dat een soort snelweg hadden bereikt, ging het lekker vlot. Tijdens de rit verbaasd over de stad die tot op de toppen van de bergen (en ook er achter) volledig is volgebouwd. Het is flink proppen om de ruim 3 miljoen mensen ergens kwijt te kunnen. Om de continue verkeersinfarcten te bestrijden, hebben ze sinds een jaar of 10 de nodige kabelbanen aangelegd. Een bijzonder gezicht om overal die gondels in de lucht aan de kabels te zien zweven.
Het hotel lag midden in het centrum van La Paz zelf. Hier vielen we met de neus in de boter met de Universitada 2024, een parade die op 150 meter van het hotel langskwam. Veel muziek en prachtig uitgedoste dansgroepen, we zijn het na de lunch even gaan bewonderen. Wat een chaotische drukte in de stad op deze zaterdagmiddag, het leek of heel de regio op het evenement was afgekomen.
Zie het vervolg van het verslag onder de foto's. De foto's zijn in willekeurige volgorde, dit wordt na de reis nog aangepast.
Om de stad wat beter te leren kennen, was er voor de middag een gids geregeld. Engelstalig nog wel, en goed ook. Deze vriendelijke man nam ons mee en vertelde vol passie over 'zijn' stad. Eerst een stukje met de auto, waarna we bij een station voor de kabelbaan werden afgezet. Met de kabelbaan (twee lijnen) helemaal richting het zuiden, waar we weer werden opgewacht door de chauffeur (die toch net sneller bleek te zijn). Leuk om een stukje met dit soort ov te hebben gereisd, ook de uitzichten over de stad waren erg mooi.
Vanaf het kabelbaanstation nog een stuk verder naar de rand van de stad, waar de maanvallei is gelegen. De verweerde kalksteenformaties doen denken aan een maanlandschap, vandaar de naam. Niet echt spectaculair, maar wel bijzonder om dit midden in een miljoenenstad aan te treffen. Een korte wandeling tussen en boven de rotspieken en daarna weer snel door. De auto reed terug de stad in, naar de wijk Miraflores. Hier is Mirador Killi Killi, dat een mooi uitzicht biedt over een deel van de stad, waaronder het historische centrum. Vanaf het uitzichtspunt nog een klein stuk afdalen naar dat centrum, met een eerste stop op het Plaza Murillo. Aan dit plein liggen de kathedraal, het presidentieel paleis en het parlement. Even uitkijken met het maken van foto's, want de camera in de verkeerde richting betekent boze blikken van politie of militairen.
Een laatste stop bij de zogenaamde heksenmarkt. Hier worden allerlei spullen verkocht die te maken hebben met geloof en bijgeloof. Simpele zaken als kruiden, maar ook meer lugubere dingen als lamafoetussen. Niet echt ons ding, maar goed. De heksenmarkt ging al snel over in een meer toeristische winkelstraat. Die kwam vlak achter ons hotel uit. Op de hoek bij het hotel nog een stop bij de San Francisco-kerk, een kerk die qua architectuur flink afwijkt van de overige kerken. Mooie kerk, helaas stonden er flink wat bouwhekken in de weg om het heel goed te kunnen zien. De stadstour was ten einde, maar zelf gingen we nog even een rondje doen langs de winkeltjes. De souvenirs zijn weer binnen in ieder geval.
Het restaurant van het hotel stond erg goed aangeschreven, het avondeten werd dus een thuiswedstrijd. De goede naam werd in ieder geval helemaal waargemaakt. Morgen misschien nog een bezoekje waard.
Reactie plaatsen
Reacties