Op naar alweer een volgend nationaal park: Queen Elizabeth NP. Maar een paar uurtjes rijden in zuidelijke richting, dus ook vandaag genoeg tijd om op zoek te gaan weer heel veel wild in het park. Het Nationaal park Queen Elizabeth is (voor toeristen) het bekendste nationale park van Oeganda. Het ligt in het westen van het land aan het Edwardmeer, het Kazingakanaal en het Georgemeer. Het park is vernoemd naar koningin Elizabeth II en is in 1954 gesticht. Bekend is de Mweya lodge bij het Kazinga kanaal. Daar komen veel toeristen om de verschillende ijsvogels, waterbokken, nijlpaarden, buffels, olifanten, en leeuwen te zien. En het goed nieuws: ook wij zouden hier gaan verblijven. Het park is beroemd geworden door de grote variatie aan wilde dieren, ondanks dat er veel dieren vermoord zijn tijdens de oorlog tussen Oeganda en Tanzania. Er leven meer dan 90 zoogdiersoorten en meer dan 500 verschillende vogels. De meren in en rondom dit park staan bekend om het vele papyrus. Tevens zijn er enkele mooie kraters waarin zich nu enkele zoutmeren bevinden, waar de flamingo's te vinden zijn.
Gezien het vorenstaande is het niet verbazingwekkend dat deze bestemming vooraf door ons als één van de favorieten was bestempeld. Nu maar gaan kijken of deze verwachtingen uit zouden komen. Maar eerst nog een bijzondere stop onderweg: het passeren van de evenaar. Een monument markeerde dit speciale punt, tijd voor een fotomomentje. Daarna snel door, we wilden dieren gaan spotten. Net als in Murchison Falls NP begon het avontuur al direct na het passeren van de ingang van het park, onderweg naar de lodge was al genoeg te zien. Iedereen dus weer vol in concentratie, zodat veel dieren zouden worden opgemerkt.
Rond het middaguur aankomst bij de Mweya Lodge. Waar de meesten werden gehuisvest in het naastliggende hostel, gingen een aantal van ons voor de luxe van de lodge. Ook ik hoorde bij de laatsten, al kwam het bij mij vooral omdat er door het late boeken geen plaats meer was in het hostel. Toen ik eenmaal de lodge zag, had ik totaal geen spijt. De lodge was aan de rand van een kloof gebouwd, met uitzicht over het kanaal ver beneden. Ook het zwembad keek uit over het kanaal, dus ook vanuit het water kon je genieten van de omgeving. Verder alle mogelijke luxe, helemaal fijn.
In de middag stond een boottocht op het programma, ideaal om echt heel veel dieren van dichtbij te zien. Olifanten, nijlpaarden, krokodillen, buffels en heel veel vogels zoals pelikanen, ooievaars (verschillende soorten) en ook aalscholvers: het kon niet op. Aan het einde van de middag namen we nog even een lekkere cocktail op het terras van de lodge, terwijl de olifanten nog naar de rivier kwamen om ook wat te drinken. Tot het laatste moment voor zonsondergang hielden we dit wel vol. Daarna voor het diner nog even douchen. Op een gegeven moment vreemde geluiden onder het raam van mijn badkamer. Een snelle blik naar buiten leerde dat daar dus gewoon een nijlpaard stond te grazen. Geen paniek echter, want dit nijlpaard bleek een dagelijkse gast. Hij vond het gras van de aangelegde gazonnetjes gewoon het lekkerste van allemaal. Uiteraard wel met een grote boog om hem heen als hij er was, want het blijven zeer gevaarlijke dieren. Tijdens het diner stond hij vlak bij het restaurant te grazen, dus alle tijd om hem te bewonderen vanaf het terras.
Reactie plaatsen
Reacties