Onderdeel van een verre (rond)reis is over het algemeen het 'acclimatiseren'. Even bijkomen van de lange vlucht, wennen aan de temperatuur en eventueel de hoogte en indien van toepassing ook nog even wennen aan het tijdsverschil. Deze reis was meer een gevalletje vol gas in de hoogste versnelling. Dat moest ook wel, want in 29 dagen zouden meer dan 7.000 kilometers over land worden gereisd. Met recht een intensieve reis, dus een flitsende start was wel nodig. Maar laten we het verslag nu toch eerst bij het begin beginnen. Uiteraard begon dit avontuur met een lange reis richting de vakantiebestemming. Vanuit woonplaats Dordrecht met de trein richting Schiphol, de luchthaven van vertrek. Gelukkig een directe vlucht naar Johannesburg in Zuid-Afrika, geen gedoe met overstappen en vooral erg lang wachten op een luchthaven ergens op deze wereld. Wel een nachtvlucht, hopen dus maar dat het zou gaan lukken onderweg nog een paar uur slaap te pakken. Dat lukte wonderwel aardig, dus nog redelijk uitgerust kwam ik in de ochtend van dag 2 van dit avontuur aan op de luchthaven van bestemming. Hallo Zuid-Afrika!
Op de luchthaven volgde een eerste kennismaking met de reisgroep (inclusief gids en ander personeel). Normaal eigenlijk best een beetje spannend, maar in dit geval bestond de groep reizigers maar uit vijf personen (inclusief mijzelf dus). Normaal zijn er altijd wel een aantal personen binnen een groep met wie het klikt, maar bij een dusdanig kleine groep valt het maar te bezien. Opluchting dus toen dat helemaal prima bleek te zijn, alle neuzen prima dezelfde kant op voor deze reis. Vanwege de kleine groep was vervoer en begeleiding ook anders geregeld dan bij een grote groep mag worden verwacht. Allereerst stond er geen grote safaritruck ons op te wachten. Het was een busje met een ruime aanhanger. Eerste reactie was er eentje van 'jammer', maar het veel snellere busje bleek gedurende de reis heel veel voordelen op te leveren. Hierover verder in het verslag nog meer. Verder was de personele bezetting ook anders. Geen eigen chauffeur, de gids die reed zelf het busje. Wel was er een stagiaire toegevoegd aan de groep, zodat tijdens de reis alles gewoon tot in de puntjes verzorgd was.
Met de groep van zeven compleet, werd direct vanaf de luchthaven koers gezet richting het Krugerpark. Een rit van ongeveer vijf uur, na een lange vlucht nog best een zware zit. Gelukkig werd het landschap richting het Krugerpark al steeds mooier. Onderweg nog een korte lunchstop, maar daarna snel richting de poorten van het park. De rit door het park richting het kampeerterrein bleek al snel een verkapte gamedrive te zijn. De eerste impala stond zo ongeveer achter de poort al klaar om zich te laten bewonderen. Ook olifanten en zebra's werden gespot. Alle tijd werd genomen, pas aan het einde van de middag werd het kampeerterrein opgezocht. Hier kregen we uitleg over de beschikbare materialen en werden al tobbend de tenten neergezet. Na de eerste 'braai' (in het Nederlands gewoon 'barbecue') zocht iedereen goed moe de eigen tent op. Heerlijk slapen met de geluiden van wilde dieren op de achtergrond.
De volgende dag een lange dag van rondrijden door het park. Helaas alleen op de verharde wegen, want off-road mag alleen met de formele wagens van het park. Toch viel er nog genoeg te zien, de hele dag door zagen we veel wild. Het meest bijzonder waren een aantal hyena's die vlak langs de weg een net gevangen impala aan het oppeuzelen waren. Je kon de botten horen tussen die machtige kaken horen kraken. Het weer was niet heel goed, maar gelukkig bleef het toch wel grotendeels droog. Uit het voertuig stappen was uiteraard onder geen beding toegestaan, veel te gevaarlijk. Binnen het park zijn dan ook een aantal met hekken afgeschermde locaties waar kan worden gestopt om te eten, naar het toilet te gaan en te kamperen. Eigenlijk zitten de mensen dus binnen de hekken, de dieren lopen vrij rond. Dat is dan ook eens de omgekeerde wereld. Na een volle dag gamedriven werd het tijd om het kampeerterrein weer op te zoeken voor een avondmaal en een goede nacht slaap. Dit keer niet voordat nog even een lekker afzakkertje was genomen.
Reactie plaatsen
Reacties