Dag 4 volgens de reisbeschrijving (en dus dag 3 gerekend vanaf daadwerkelijk vertrek) en het werd tijd om nu echt aan de rondreis te beginnen. Gelijk ook een flinke reisdag, er moest 180 kilometer worden overbrugd naar de oude koningsstad Anuradhapura. Eerst een stuk in noordelijke richting langs de kust en daarna oostelijk landinwaarts. Onderweg uiteraard genoeg te zien, met een eerste stop bij een tempel. Er zouden nog heel veel tempels volgen. Het is voor mij niet meer terug te vinden waar die eerste tempel nu eigenlijk was, maar ik zou hem vooral beschrijven als kleurrijk en kitscherig. Duidelijk niet een van de oude tempels die verder nog op het programma stonden deze reis. Een golfplaten overkapping en vooral veel in felle kleuren beschilderde beelden. De foto's hieronder zeggen wat dat betreft wel genoeg. In ieder geval wel een drukte van jewelste, het is duidelijk dat geloof voor de mensen hier erg belangrijk is. Na een kort bezoek aan de tempel snel weer door, er stond nog meer op het programma. Gelukkig wel tijd voor een goede, uitgebreide lunch. Hiervoor hadden ze een mooi restaurantje in Puttalam bedacht, net voorbij de helft van de rit.
Halverwege de middag naderden we Anuradhapura, de plek waar we de komende nacht zouden overnachten. Voordat we echter verder de stad in zouden gaan, was er eerst nog een bezoek aan het ongeveer 11 kilometer ten oosten van de stad gelegen Mihintale gepland. Mihintale, gelgen in een groen heuvellandschap, is een van de belangrijkste bedevaartsplaatsen voor de boeddhisten op Sri Lanka. Op het Poson-feest, bij volle maan in juni, trekken duizenden pelgrims hier naartoe om de komst van het boeddhisme op het eiland te herdenken. Zij beklimmen dan de 1840 lage en brede treden van platte, granieten stenen die op de helling zijn gelegd om lotusbloemen en jasmijnen te brengen naar de plek waar prins Mahina in 247 voor Christus de beroemde ontmoeting had met koning Devanampiya Tissa.
Wij waren er duidelijk niet tijdens het Poson-feest, maar hebben wel de beklimming gemaakt. Daar kregen we al gelijk een wijze les in de cursus 'Sri Lanka voor beginners': geen blote benen, maar op heilige plekken wel blote voeten! Zorg dus eigenlijk altijd (want je komt langs nogal wat heilige plekken op een dag) voor een lange broek of neem een wikkelrok mee. Dat is ook gangbaar voor mannen, dus dat was de door mij gekozen optie. Kun je de rest van de dag in die hitte wel gewoon in je korte broek rondlopen. Het lopen op blote voeten was wel even wennen, dat had thuis misschien wel wat meer geoefend kunnen worden.
De beklimming was in ieder geval eerst op brede aangelegde treden, het laatste stuk was echt de rots op klauteren. Gelukkig wel overal een reling, dus zeker als het droog is, is dat geen probleem. Het uitzicht bovenop was in ieder geval adembenemend, je kijkt vele kilometers ver over de groene heuvels. Naast de rots staat een grote witte stoepa (Maha Seya), die al tijdens het beklimmen van de trappen goed zichtbaar is. Ook is er een heel groot wit Boeddhabeeld. Zowel de stoepa als het beeld kunnen vanaf de rots en van dichtbij worden bewonderd.
Na het bezoek aan Mihintale liep het al richting zonsondergang. Snel dus naar het hotel in Anuradhapura. De reis was nu echt begonnen, we hadden de eerste tempels nu gezien. Van Anuradhapura hadden we nog niet veel gezien, dat stond op het programma voor morgen. Nu eerst lekker nog een beetje vroeg naar bed, de jetlag was nog niet helemaal overwonnen.
Reactie plaatsen
Reacties