Na de eerste dagen lekker in het nazomer zonnetje het noorden van Portugal te hebben verkend, was het weer vandaag wel heel veel minder. Bij het opstaan regende het voortdurend, de temperaturen waren flink gekelderd. Een ontbijtje bij de open haard, daar hadden we niet op gehoopt (en ook niet op gerekend). Het werd dus een ochtend met een goed boek en af en toe wat puzzelen (ook de papieren versies, lekker ouderwets). Ook tijdens de lunch was het nog flink druilerig, het leek dus een echte dag binnen te worden. Maar na de lunch stopte het toch met regenen. De voorspellingen voor de middag waren dat het ook grotendeels droog zou blijven, dus toch maar even kijken wat we er in de omgeving te doen is. De eigenaresse had een aantal mappen, vol met bezienswaardigheden en activiteiten in de regio. Keuze zat dus, maar onze keuze viel op Casa de Mateus. Dit paleis uit de 18e eeuw, gebouwd in een lekker potsierlijke barokke stijl, lag niet heel ver weg en het idee van een te bezoeken gebouw leek ons wel wat met deze kans op buien.
Tijd om dus toch nog op pad te gaan in de huurauto. Tot nu toe hadden we bijna alles over de tolwegen gereden. Lekker snel, maar toch ook wel aardig prijzig. Omdat Vila Real, waar Casa de Mateus ligt, volgens de routeplanner niet heel veel langer rijden was buiten de tolwegen om, besloten we om deze wegen voor vandaag maar te vermijden. Dat bleek niet het meest slimme idee, want we werden direct de steile heuvels ingestuurd. Smalle wegen met haarspeldbochten en dan ook nog eens nauwelijks zicht doordat de bergen nog letterlijk in de wolken waren. Dwars door een natuurgebied, dat waarschijnlijk normaal prachtig zal zijn, maar nu spookachtig aandeed in de wolken, regen en mist. Blij dus toen we begonnen af te dalen richting de stad Vila Real. Via enkele provinciale wegen werden we om de stad heen geleid, tot we aan de oostkant van de stad onze bestemming hadden bereikt. Het goed nieuws: aangekomen bij Casa de Mateus trokken de wolken weg en werd het gewoon weer heerlijk nazomerweer.
De parkeerplaats is aan de overkant van de weg, na de kassa's nog een klein stukje door het groen en daarna zie je ineens het paleis aan de overkant van een aangelegde vijver. Zeker omdat de zon nu scheen zag het er extra indrukwekkend uit. Je moet wel houden van de tierelantijnen, maar dan is het ook echt een mooi paleis. Binnen kun je een rondleiding krijgen in verschillende talen, het was voor ons alleen even wachten tot er een Engelstalige gids aan een nieuwe ronde begon. Ook binnen was Casa de Mateus erg mooi, vooral de houten plafonds maakten indruk. Na een bezoek aan het paleis is een rondwandeling door de tuinen en wijngaarden een aanrader. Hier gaat geen gids mee, maar met een plattegrond wijst dat zichzelf. Een deel van de tuin is heel strak ingericht met heggen gesnoeid in alle vormen en de nodige rozenperken. Iets verder van het gebouw af zijn de wijngaarden te vinden. Nu in het najaar pakten de druiven de laatste zonnestralen mee voordat er geoogst zou gaan worden.
Al met al fijn dat we er toch voor hadden gekozen in de middag nog op pad te gaan, Casa de Mateus was een positieve verrassing. Op de weg terug maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om boodschappen te doen, we kwamen er toch langs. Hierna toch maar via de tolweg terug naar het huisje, soms moet je leren van de fouten. Ook in Vila Nune was de zon inmiddels goed aanwezig, dus nog even lekker in het zonnetje van een drankje en wat lekkers. Een prima vakantie tot nu toe!
Reactie plaatsen
Reacties