Na toch best wel wat stedentrips tijdens de eerste dagen in Portugal (Viana do Castelo, Guimarães en Braga) werd het voor het gevoel toch wel tijd om het buitengebied wat meer te gaan verkennen. Het Noorden van Portugal staat namelijk goed bekend om de wijnstreken en ook de mooie natuur. In de eerder genoemde mappen van de eigenaresse van het huisje waren ook een aantal wandelingen opgenomen. Vandaag geen zin om ver te rijden met de auto (want dat hadden we de laatste dagen al genoeg gedaan en het zal ook echt geen hobby van ons worden), dus het werd een wandeltocht in de omgeving. Dat is ook echt geen probleem, want Vila Nune ligt dicht bij het bergachtige Parque Natural do Alvão, een uitgestrekt natuurgebied. Dit is het zelfde gebied waar we een paar dagen geleden in de wolken, regen en mist met veel angst en beven doorheen waren gereden. Gelukkig nu aan de kant van Vila Nune gebleven, dus op een korte klim door de heuvels na hoefden we weinig kilometers met de auto af te leggen.
Start van de wandeling was in het kleine dorpje Ermelo, geen idee of er een link is met de gelijknamige Nederlandse plaats. Weinig toeristisch, dus ook geen specifieke parkeerplaatsen voor bezoekers/wandelaars. Dan maar op de gok ergens parkeren, hopelijk staat de auto dan niemand in de weg. In het dorp was het nog wel even zoeken naar het startpunt van de wandeling 'Fisgas de Ermelo', maar uiteindelijk het informatiebord gevonden. Vanaf daar een duidelijke markering van de route. We konden op pad. Via de smalle straatjes van Ermelo liepen we geleidelijk aan het dorpje uit, Eerst nog op elkaar gepakte huisjes, daarna wat huisjes in het groen en uiteindelijk het bos in, waar we bij een beekje (de Rio Olo) zouden uitkomen. Het eerste stuk van de wandeling volgde het beekje, langzaam omhoog de heuvels in. De vegetatie werd steeds minder: grote bomen werden lage bomen, vervolgens alleen nog struiken en op het laatst lage struiken, grassen en mos. De landschappen werden steeds weidser en uiteindelijk werd duidelijk waar het beekje vandaan kwam: een grote waterval. Deze werd steeds beter zicht- en hoorbaar. Gelijk ook duidelijk wat 'fisgas' betekent, de wandeling liep dus rond de waterval.
Eenmaal helemaal boven moest de route nog richting een brug, zodat het water kon worden overgestoken. Deze oversteek was bij het kleine gehucht Varzigueto, waar ook wat plekken waren om even uit te rusten. Daar waren we na een stevige klim ook wel aan toe. Er was ook een horecagelegenheid, dus er kon ook even aan de inwendige mens worden gedacht. Na de stop dus over het bruggetje en vervolgens door een bos weer langzaam naar beneden. Aan de andere kant van het bos een uitzichtpunt richting de waterval, dat was wel een blokje om waard. Bij deze plek in de buurt ook een parkeerplaats, de wandeling kan dus ook vanaf hier worden gelopen. Gezien de gebrekkige parkeerplekken in Ermelo ook wel handiger trouwens. Vanaf de parkeerplaats was het weer verder dalen, we liepen langzaamaan het bosgebied bij Ermelo weer in. Hier werden we ook gekruist door een grote kudde geiten, we hadden ze vanwege de bellen al van verre aan horen komen. Het leken vreedzame dieren, maar voor de zekerheid toch maar even van het pad afgestapt toen ze passeerden. De afdaling werd verder ingezet en uiteindelijk zagen we alweer de eerste huizen van het dorp. Het laatste kleine stukje nog even omhoog klimmen naar het dorp (we kwamen vanaf een andere kant terug) en we hadden onze beweging voor vandaag weer gehad. Een lekker actieve, maar wel rustige dag in een mooie omgeving, de dag was geslaagd.
Reactie plaatsen
Reacties