Bij aankomst in het dorpje La Fortuna bij de Arenal regende het al flink en het is eigenlijk ook niet meer opgehouden. Het regenachtige weer werd eigenlijk alleen maar slechter, totdat het daadwerkelijk begon te stormen. Ondanks dit slechte weer hebben we nog voldoende kunnen doen in de omgeving van de (voor ons onzichtbare) vulkaan, het werden zeer actieve dagen. De eerste was een 'standaard' activiteit: een rondwandeling op de flanken van de Arenal. Normaal gezien vast wel mooi, maar in ons geval gewoon tot op het bot toe natregenen en nagenoeg niets zien. Gelukkig wel een gids die er nog wel lol in had en veel wist te vertellen over de vulkaan en de natuur. Een flink tandje erbij was een hike naar de krater van de Chato, een vulkaan die (in tegenstelling tot de Arenal) al 3.500 jaar inactief is. Deze vulkaan ligt ook in het Parque Nacional Volcán Arenal, direct naast de zeer actieve 'grote broer'. Het was nog even afwachten of de hike wel door kon gaan vanwege het stormachtige weer, maar uiteindelijk konden we op pad. De gids leek al snel spijt te krijgen, want hij keek vaak angstig om zich heen met al die krakende bomen en vallende takken in de wind. Niet nadenken en stug doorlopen was het devies. De hike werd steiler en steiler en op een gegeven moment was het gewoon jezelf aan takken en bomen omhoog trekken in de modder. Zo werd een hike als snel een 'extreme hike', een groot avontuur dus. Eenmaal op de rand van de vulkaan nog een afdaling tot aan het kratermeer. Prachtige uitzichten waren beloofd, maar in de krater bleek het zicht niet meer dan een paar meter, dus meer dan een constatering dat er inderdaad een kratermeer is, zat er niet in. De glibberige terugtocht bleek (door het merendeels dalen) wel iets makkelijker dan de heenweg, maar uiteindelijk kwam er een stel 'moddermonsters' weer terug in La Fortuna.
Vervolgens was het tijd voor nog meer adrenaline: canyoning. Dit was iets verder van de vulkaan, eerst dus een transfer met een busje. Op de locatie aangekomen werden een tuigje, handschoenen en een helm aangemeten. Nog even een veiligheidsinstructie en we konden gaan afdalen door de kloof. Ook hier de omstandigheden wat zwaarder en moeilijker dan normaal. Er stroomde flink meer water door de kloof dan normaal. Het canyoningen was in ieder geval echt gaaf: afdalen langs watervallen, klimmen en klauteren en soms een vrije sprong van een rots een paar meter naar beneden in het ijskoude water. Een aanrader voor degenen die niet bang zijn voor wat actie. Een laatste activiteit was raften. Helaas geen foto's om het te bewijzen, in die tijd waren er nog geen gopro's. Ook hier weer meer uitdaging dan gemiddeld. De rivier waar normaal werd geraft was zelfs niet toegankelijk door het vele water, er moest worden uitgeweken naar een andere rivier. Normaal een rustige rivier, maar ook hier waren sommige delen aangezwolgen tot categorie 5 stroomversnellingen. Uitdagend voor de gemiddelde toerist, we hebben het ook geweten. Regelmatig kukelde er wel iemand uit de boot, gelukkig waren er alerte assistenten in kano's om iedereen op te vissen. Uiteindelijk een fantastische tocht, Pura Vida!
Behalve de actie was er ook genoeg tijd voor ontspanning in de avonduren. Langs de hellingen van de vulkaan lagen thermische baden, heerlijk om in de avond te ontspannen. Het complex dat wij bezochten had wel meer dan twintig baden, allemaal achter elkaar aangelegd heuvelop. Het bovenste bad was het warmste (want vers gevuld met door de vulkaan verwarmd water), het onderste het minst warme (want het water was al door alle baden gegaan en daarmee afgekoeld). Voor ons ideaal om relatief laag te beginnen en steeds een bad 'omhoog' te gaan tot een lekker warm bad was gevonden. Af en toe ook even vermaak met de glijbanen, waarvan er een flink gevaarlijk bleek te zijn. Een betonnen, kaarsrechte glijbaan met een dun laagje water er overheen. Deze ging zo hard dat we letterlijk drie keer over het water stuiterden voordat we (ongeveer 20 meter van de glijbaan) in het water plonsden. Er zijn ook nog wel wat zwembroeken en badpakken gesneuveld op deze glijbaan. De glijbanen waren leuk voor de afwisseling, maar het relaxen in de warme baden beviel nog het meest. Even opwarmen na de koude activiteiten overdag.
Reactie plaatsen
Reacties