Ik ben er! Na een lange reisdag eindelijk in mijn hotelkamer in Paramaribo. Ondanks het lange reizen en wachten valt de dag het best samen te vatten als gezellig. Dat begon al in het vliegtuig, waar ik een groot deel van de vlucht gezellig met Surinamers om mij heen heb zitten kletsen over Suriname. Misschien had ik niet moeten doorvragen toen een mevrouw over haar overleden moeder begon, want de foto’s van een opgebaarde dame gingen wat ver. Wel serieus mooi dat zij vooral het leven van moeder gingen vieren en de plechtigheid niet zouden gaan laten leiden door verdriet. Een hoop opgestoken van de Surinaamse cultuur en vooral ook de verschillen binnen de Surinaamse bevolking, ik ben dus aardig voorbereid.
De daling richting Paramaribo was prachtig: mooie meanderende rivieren en overal waar ik kon kijken was het groen. Dat belooft wat voor de rondreis. Voor en tijdens de vlucht was ik al gewaarschuwd voor de hitteklap en ook voor de traagheid van zaken in Suriname. Allebei bleken erg waar te zijn! Vanaf het moment dat ik mijn gezicht de vliegtuigdeur uitstak, viel de vochtige hitte over me heen. Tandje terugschakelen dus gelijk, dan hou ik het het beste uit. En gelijk ook maar niet druk maken over de ellenlange rijen bij de douane, het duurt zolang het duurt. Ik merk dat ik het Surinaamse gevoel al begin te krijgen, ik kan er wel om lachen.
Het verkeer is ook iets bijzonders. Niet alleen goed opletten dat ze links rijden, maar vooral ook dat ze als idioten rijden. Blij dat ik zelf niet achter het stuur hoef, wat een complete chaos is dat op de weg. Het was in ieder geval al lang en breed donker toen we bij het hotel aankwamen, ik heb dus nog geen goed beeld gekregen van Paramaribo en omgeving. Maar daar heb ik nog lang genoeg de tijd voor, dus wordt vast vervolgd. Tijd om lekker te gaan slapen, het was vandaag vermoeiend genoeg. Sribi switi!
Reactie plaatsen
Reacties