Vandaag nog een volle dag in Mérida, tijd voor wat actie. Zoals al eerder aangegeven kunnen er heel veel activiteiten worden ondernomen zoals mountainbiken, paardrijden, paragliden, bergbeklimmen, wandelen en raften. Daarom vandaag ook een vrije dag ter besteding, iedereen kon iets gaan doen waar hij of zij zin in had. Met een klein deel van de groep hadden we al snel iets gevonden: paragliden. Een korte activiteit aan het einde van de middag, dus in de ochtend nog alle tijd om lekker uit te slapen en te genieten van het zonnetje in de stad.
In de middag werden we met een busje opgepikt bij ons hotel. Via allerlei kronkelweggetjes werd al snel koers gezet heuvelop. Helemaal op de top van een heuvel/berg was de uitvalsbasis voor het paragliden, in de lucht zagen we al een aantal parachutes die rondzweefden op de thermiek. Dat is ook het hele idee van paragliden. Het is niet als bij een parachutesprong in rechte lijn naar beneden, maar het vliegen op de thermiek en vervolgens lekker lang rondvliegen hoog boven het dal beneden je.
Geen spannende activiteit zonder uitgebreide instructies, dus even goede aandacht voor de eigen veiligheid. Vervolgens de uitrusting aanmeten, waaronder een helm en een harnas waarmee je aan parachute en instructeur/parachutist wordt vastgemaakt. Als laatste de kennismaking met de instructeurs/parachutisten met wie iedereen de tandemvlucht zou gaan maken. Daarna waren we er klaar voor. Bovenop de berg wordt eerst de parachute opgetrokken, zodat hij helemaal gevuld met de lucht boven ons hing. Nog een klein aanloopje en we waren los en zweefden als een vogel door de lucht.
De parachutist waar ik aan gekoppeld was, was nogal avontuurlijk. De tocht werd dan ook meer een soort achtbaanrit dan een panoramavlucht boven de stad. Spelend met de touwen van de parachute doken we soms al ronddraaiend meters naar beneden om vervolgen met het opentrekken van de parachute weer steil omhoog te vliegen. Soms scheerden we zo dicht langs de hellingen van de berg dat we de grazende geiten de stuipen op het lijf joegen. Op zich hou ik zelf wel van wat spannender activiteiten, maar in dit geval was mijn maag het er helemaal niet mee eens. Toen ik dus vol over mijn nek ging, kreeg de parachutist wel in de gaten dat het toch wat minder heftig moest en werd het alsnog tijd om wat meer te genieten van de uitzichten.
Omdat we de laatste vlucht van de dag waren (het was al aan het einde van de middag, dus de zonkracht en daarmee de thermiek namen af), hoefden we niet terug naar het startpunt bovenop de berg. Langzaam daalden we steeds verder af, tot we uiteindelijk landden op een open veld aan de rand van de stad. Ondanks de misselijkheid een onvergetelijke ervaring, een eventuele volgende keer toch maar even wat reisziektetabletten innemen. Na terugkomst in het hotel weer met de hele groep naar een restaurantje in de stad, het werd een gezellige avond.
Reactie plaatsen
Reacties