Tijd om weer door te reizen, we gaan richting het bergachtige gebied in het zuidwesten van het land. Het is niet in één dag te doen om echt tot diep in het berggebied te komen, dus het wordt een reis in een aantal etappes. De eerste rit is naar Kabale, een stad met ongeveer 50.000 inwoners. De stad ligt niet ver van de grens met Rwanda en ook op de uitlopers van de bergen. Dit is dus de bestemming voor vandaag, maar er is eerst nog genoeg te doen. We bevinden ons namelijk nog midden in het Queen Elizabeth NP, dus er rest in ieder geval nog een gamedrive voordat we het park verlaten en doorreizen.
Onze chauffeur had voor vandaag een duidelijke missie: leeuwen spotten. Om nog genoeg tijd te hebben om op zoek te gaan naar deze koning der dieren, moest weer vroeg worden opgestaan. Rond zonsopgang dus weer opstaan, spullen inpakken en met de bagage naar het busje. Terwijl de chauffeur het busje ging inladen, hadden wij gelukkig nog wel de tijd om even te ontbijten. Vanaf het terras van de lodge nog een laatste blik op de vallei ver onder ons, waar ook in alle vroegte al weer wat olifanten en nijlpaarden te spotten waren. Met weemoed namen we afscheid van deze perfecte plek, echt een plek om ooit weer terug te willen keren. Voor nu helaas, de focus moest volledig op het vinden van leeuwen. Snel instappen allemaal en op pad.
Tijdens deze gamedrive nagenoeg geen stops, de olifanten zullen wel raar hebben opgekeken dat een busje zonder aandacht voorbij reed. Het enige dier waarvoor (een korte) fotostop werd gemaakt was een reuzenboszwijn. Met een lengte van bijna 2 meter en een hoogte van ongeveer 1 meter was deze grote broer van het wrattenzwijn met recht indrukwekkend te noemen. En schijnbaar kom je dit zwijn niet heel vaak tegen, want zelfs de chauffeur (in volledige leeuwenfocus) ging vol op de remmen toen hij dit dier zag. Wel voor maar een paar minuten, want daarna vond hij dat we snel weer door moesten.
Betaalde alle moeite van vooral de chauffeur zich uit? Jazeker! Tegen het einde van de gamedrive, toen we de moed al bijna hadden opgegeven en al op weg waren richting een van de uitgangen van het park, zagen we ineens een groep vrouwtjesleeuwen. En als bonus zagen we even later in de bosjes ook een paar leeuwenwelpjes. Heel voorzichtig kwamen ook de kleintjes tevoorschijn, zodat we ze in volle glorie konden zien. De moederleeuwen keken wel wat achterdochtig naar dat witte busje, maar ze waren niet dusdanig verontrust om te gaan schuilen in het struikgewas. En even later was het ook prima en keerde de rust bij alle dieren terug. De planning voor de dag ging dus een beetje om, we pikten een half uurtje voor deze leeuwen.
Uiteindelijk moesten we toch echt weer door, we wilden Kabale toch nog wel een beetje op tijd bereiken. En dat zou nog best lastig worden, want waar het in de ochtend alleen nog maar bewolkt was, werd de lucht terwijl we richting het zuiden reden steeds donkerder en uiteindelijk begon het ook flink te regenen en onweren. In Nederland is het al niet prettig om dan op de weg te rijden, maar de onverharde wegen in Oeganda worden plotsklaps een soort van glibberige modderpoelen. De chauffeur had er een flinke kluif aan, maar uiteindelijk kwamen we (wel met wat verdere vertraging) aan bij de lodge. Vooraf werd de lodge door onze gids aangekondigd als prachtig en met een zeer mooie tuin en een perfect zwembad. Daar zouden we vandaag weinig van gaan zien en meemaken, want tot diep in de avond bleef het regenen. Tijd voor een dikke trui en een goed boek bij het haardvuur dus en uiteindelijk lekker onder een dikke deken in bed. Hopelijk knapt het weer morgen weer op.
Reactie plaatsen
Reacties