Tijd om in beweging te komen, op de pedalen! Op een steenworp afstand ten Noordoosten van Yogya bevindt zich de wereldberoemde Prambanan, een negende eeuws hindoeïstisch tempelcomplex. De wat wijdere omgeving zou volgens verschillende reisgidsen en reissites echter ook de moeite waard moeten zijn, dat moest dus ook worden verkend. En speciaal voor ons Hollanders was er in dit vlakke gebied maar 1 vervoersmiddel mogelijk: de fiets.
Het eerste stuk Yogya uit was nog een transfer met een taxi geregeld, maar eenmaal buiten de stad werden we afgezet in een klein dorpje. Daar wachtte een allervriendelijkst ontvangst thuis bij een stel. Eerst een kop thee of koffie in de woonkamer, pas daarna het afstellen van de fietsen. De vrouw was onze gids voor vandaag, zij fietste voorop. De man van het stel was mecanicien, verkeersregelaar en paste ook nog eens op de fietsen en onze spullen als we ergens een stop hadden. En om eerlijk te zijn: zulke oprecht vrolijke, vriendelijke en dienstbare mensen kom je niet vaak tegen. Allereerst een aantal stops in het dorpje vanwaar we vertrokken waren: een schooltje, muzieklokaal, instrumentenmaker en wat plaatsen waar op kleine schaal voedsel wordt gemaakt. Erg leuk om te zien en fijn dat dus ook het hele dorp profiteert van toerisme (overal waar we kwamen werd netjes een fooitje achtergelaten door de gids). De conclusie dat muzikaal talent totaal ontbreekt bij mij werd nog eens bevestigd, maar dat mocht de pret niet drukken.
Na de stops in het dorpje werd het landschap meer open, rijstvelden en akkers met groenten wisselden elkaar af. Ook hier en daar een stop, waarbij meer werd uitgelegd over de landbouw in het gebied. Ook nu hier en daar een stop bij bijvoorbeeld een rijstdrogerij/verpakkingsfabriek, uiteraard moest er even 'geholpen' worden met het omharken van de rijst die lag te drogen. Klusje uiteraard zo geklaard. Op een bepaald moment kwamen we uit bij een tempelcomplex. Even verwarring, want het Prambanan-complex was toch groter? Al snel bleek dat we voor de Candi Plaosan (het Plaosan-tempelcomplex) stonden, een niet al te toeristisch complex ten oosten van de Prambanan. Ook dit complex stamt uit de negende eeuw, en in het midden staan twee grote 'tweeling'-tempels naast elkaar. Het complex is gebouwd in opdracht van een hindoeïstische prinses, die getrouwd was met een boeddhistische man. In het complex gaan deze twee geloofsstroming ook hand in hand en dat maakt het extra bijzonder. De twee tempels worden omringd door heel veel stupa's, al staan ze lang niet meer allemaal (geheel) overeind. Er wordt aan gewerkt, dus misschien is alles over een paar jaar volledig in ere hersteld. Maar ook nu een aanrader om deze veel rustigere 'buurman' van de Prambanan te bezoeken.
Na het bezoek aan dit complex werd richting Prambanan gekoerst. Af en toe werden de toppen van de tempels al zichtbaar boven de bomen, de spanning werd opgebouwd. Helaas bleek het niet mogelijk om te fietsen tot aan de poort van het complex, er moest dus al eerder afscheid worden genomen van onze gids en haar man. Maar niet voordat er nog even (met fris) werd getoost op een geslaagde fietstocht. De chauffeur van vanochtend reed ons vervolgens naar de ingang van het Prambanan-complex. Na een gezonde portie beweging in de ochtend, kwam er in de middag nog een flinke wandeling bij. Het complex is namelijk gigantisch groot, met de Prambanan als grootste tempel en daarnaast nog drie 'broertjes' Candi Lumbung, Candi Burbrah en Candi Sewu. Candi Sewu ligt op zo'n anderhalve kilometer afstand van de Prambanan, dus een wandeling over het hele complex neemt (inclusief het bewonderen van alles onderweg) wel een paar uur in beslag.
De Prambanan is de eerste tempel vanaf de ingang, al is iedere 'toren' van de Prambanan een eigen tempel met een eigen god waaraan het is gewijd. De hoogste tempel is 47 meter hoog, niet vreemd dat het een indrukwekkend geheel is. Helaas had een school bedacht alle kinderen een mooi fel rood petje te geven. Dit leverde een zee aan rode stipjes op bij de tempel, duidelijk een nachtmerrie voor iemand die een leuke foto van de Prambanan wil maken. De foto's moesten dus maar even wachten, eerst maar een rondje langs de andere Candi's. Daar was het een stuk rustiger, dus lekker in alle rust langs deze Candi's en de stupa's er omheen. Daarna op het gemak terug naar de Prambanan. Het schoolreisje was voorbij, dus nu konden we daar op het gemak rondlopen. Alhoewel, de lokale bezoekers wilden ook hier heel graag met ons op de foto's. In principe geen probleem, maar steeds meer mensen sloten aan. Tijd dus om even de grenzen te stellen en aan te geven dat ook wij nog even wilden gaan rondlopen.
Halverwege de middag gaven de benen aan dat het wel genoeg was, tijd om onze chauffeur op te zoeken en richting de andere kant (ten noordwesten) van Yogya te gaan. Al snel bleek de timing perfect, na vijf minuten in de auto begon het te regenen. Na ongeveer twee uur rijden werd het hotel bereikt. Daar wachtte nog een verrassing: gezeten in de eetgelegenheid van het hotel staken de toppen van het wereldberoemde boeddhistisch heiligdom Borobudur in de verte boven de bomen uit. Een eerste blik dus op het hoogtepunt voor de volgende dag. De rest van deze gigantische stupa moest nog een nachtje wachten.
Reactie plaatsen
Reacties