Vandaag een dagtrip vanuit Amman in Noordelijke richting. In de ochtend een stop in de buurt van het dorpje Umm Qais, in het grensgebied met Israël en Syrië. Dit dorpje is gebouwd op en naast de ruïnes van de Hellenistisch-Romeinse stad Gadara. Het is nog weinig toeristisch, ze zijn nu druk bezig met archeologische onderzoeken en het herstel en de conservering van de resten van deze zeer grote stad. In de middag weer wat terug richting Amman een bezoek aan de verwoeste stad Jerash. Deze stad wordt beschouwd als een van de belangrijkste en meest interessante Grieks-Romeinse-Byzantijnse steden in het Midden-Oosten. Een dag van veel oude culturen dus, met een terugkomst eind van de middag in de inmiddels vertrouwde stad Amman.
Maar in de ochtend dus eerst naar Umm Qais (of eigenlijk Gadara, zoals de stad vroeger heette). Vroeg op pad, want we hadden ruim twee uur te rijden naar deze locatie in het uiterste noordwesten van het land. In Amman moest de chauffeur ons nog door het hectische verkeer loodsen, maar eenmaal buiten de stad waren de wegen vrij leeg en konden we lekker doorrijden. Halverwege de ochtend kwamen we aan in Umm Qais, bovenop een heuvel. Om eerlijk te zijn, hadden we ons niet echt ingelezen en wisten we dus niet echt wat we konden verwachten. We kwamen aan op een kleine parkeerplaats en konden een entreebewijs kopen bij een klein loketje. De ingang lag aan de rand van een soort verlaten dorpje, met huizen waarvan zo ongeveer alleen de muren nog overeind stonden. Er viel weinig te zien, behalve dat er heel veel werd gewerkt door archeologen.
Tegen de tijd dat we eigenlijk het idee kregen dat Gadara niet heel veel voorstelde, liepen we het dorpje uit en keken we ineens vanaf de heuvel uit over een gigantisch uitgestrekte archeologische stad. Er stond niet heel veel overeind, maar de contouren van alle voormalige gebouwen en wegen waren goed te zien. Een stuk verderop kwamen we langs een oud amfitheater. Niet zo groot als in Amman, maar nog steeds indrukwekkend en ook mooi herbouwd. Vanaf de bovenkant van dit theater was het uitzicht op de omgeving nog mooier. Vanaf daar heb je ook een uitgebreid zicht op de Golanhoogte en meer westelijk op Israël. Uiteindelijk hebben we ons wel een paar uur vermaakt door door de oude ruïnes rond te struinen. Het is duidelijk dat er nog veel archeologische werkzaamheden zullen plaatsvinden de komende jaren, waarschijnlijk is er daar nog veel te ontdekken onder het zand, puin en stof. Maar ook nu al is het zeker aan te raden om er een bezoek te brengen.
Voor ons geen uitgebreide lunch vandaag, we wilden genoeg tijd hebben voor een uitgebreid bezoek aan Jerash. Met wat snacks voor onderweg zetten we koers richting deze archeologische stad ongeveer 40 kilometer ten noorden van Amman. Daar waar we in Umm Qais bij aankomst niet echt direct onder de indruk waren, daar ligt dat bij Jerash (ook wel Gerasa genoemd) wel anders. Als je aan komt rijden, passeer je al een gigantische boog, de zogenaamde triomfboog van Hadrianus. Dit is ook gelijk het eerste bouwwerk om te bewonderen vanaf de (ook veel grotere) parkeerplaats. Van daaruit passeer je een gigantische hippodrome, waarvan nog een deel van de tribunes overeind staat. Pas na het passeren van de hippodrome kom je bij het informatiecentrum en begint je bezoek aan Jerash pas echt.
Nog wat extra informatie over Jerash. De stad was onderdeel van Dekapolis, een tienstedenbond in Syrië. De overblijfselen van de imposante stadspoorten, zuilengangen, tempels en theaters laten duidelijk zien dat dit een belangrijk keizerlijk centrum was. Waarschijnlijk was Gerasa reeds bewoond tijdens de Bronstijd en de IJzertijd door een Semitische bevolking, die een tempel voor Dusharra bouwde op de plaats waar zich nu de ruïnes van een Zeustempel bevinden. Ondanks dat het gebied met de ruïnes van Jerash zich uitstrekt tot ongeveer waar het oog reikt, was de stad nog veel groter. Een groot deel van de oude stad ligt onder het huidige bewoonde gebied van de stad, daar komt dus niemand bij.
Na het passeren van het bezoekerscentrum hadden we al snel in de gaten dat het complex wel heel groot was, we hadden geen idee waar te beginnen. Het is uiteraard mogelijk een gids te huren, maar het kan ook zonder. Dat lijkt echter alleen handig als je zelf een uitgebreide kaart met toelichtingen (bijvoorbeeld een reisgids) hebt, want ter plaatse is er nauwelijks bewegwijzering en er staan ook weinig bordjes met informatie over de bouwwerken. Voor ons werd het af en toe een zoektocht, maar uiteindelijk hebben we al de grootste bezienswaardigheden wel gezien. Het Forum is wel een heel herkenbaar centrum op het terrein, deze is altijd wel makkelijk terug te vinden. Reken bij een bezoek aan Jerash op minimaal drie uur, een echte liefhebber kan zich hier makkelijk de hele dag vermaken.
Reactie plaatsen
Reacties