Vandaag een reisdag, maar wel een heel bijzondere. Het was vroeg op en snel een rugzak voor een paar dagen pakken, want we zijn weer het binnenland in gegaan. Om half 8 stond een busje klaar om ons naar het vliegveld Zorg en Hoop te brengen. Dit vliegveld ligt aan de rand van Paramaribo en is vooral bestemd voor binnenlandse vluchten en vluchten naar buurlanden. Wij hadden het genoegen met een klein vliegtuigje te vliegen naar airstrip Stoelmanseiland, aan de grens met Frans Guyana. Het was een vlucht van maar 35 minuten, maar het was een fantastisch uitzicht. Eerst over de buitenwijken van Paramaribo en daarna over het Brokopondomeer en de jungle. Zonde zijn wel de duidelijke ‘littekens’ in de jungle: goudzoekers die flinke stukken woud hebben gekapt op zoek naar een fortuin. De landing was op niet meer dan een grasveld, gelukkig was het nog aardig vlak en was het gras goed kort gemaaid.
Vanaf het vliegveldje liepen we een stukje door een dorp naar de rivier. Daar lag weer een korjaal voor ons klaar om ons naar Tabiki te brengen. De vaartocht duurde ongeveer een uur en was een stuk spannender dan dat we eerder mee hebben gemaakt. De nodige stroomversnellingen moesten worden bedwongen, gelukkig wisten de twee bootsmannen goed waar ze mee bezig waren.
Na aankomst in Tabiki werden we ontvangen in verreweg het mooiste gebouw van het dorp, soms hebben we wel wat moeite met de voorkeursbehandeling die we op dit soort plaatsen krijgen. Alles is ruim, netjes en schoon. Het contrast werd pas echt duidelijk tijdens een dorpswandeling, wat een armoe heerst er toch op sommige plaatsen in dit verder mooie land.
In de avond hebben we niet veel meer gedaan, de energie begint na bijna drie weken bij iedereen wel een beetje op te raken. Vroeg naar bed dus maar. Voor wat mijn gezondheid: het gaat langzaam weer iets beter, gelukkig kan ik aan alles gewoon mee doen.
Reactie plaatsen
Reacties